τα ποιήματα που ακολουθούν
αποτελούν μέρος του βιβλίου
“Ούγκο Μουχίκα – Ποιήματα”
που κυκλοφορεί
από τις εκδόσεις Θράκα
ΓΡΑΠΤΟ Σ’ ΕΝΑ ΚΑΘΡΕΦΤΗ (1987)
3.
να ζεις σα να ‘σαι κάτω από τη θάλασσα
όπου όταν ανασαίνεις καταπίνεις τον θάνατο
ή σα να ψάχνεις
ένα χαμένο παιδί μέσα στο πλήθος,
χωρίς να ξέρεις πού βρίσκεται,
χωρίς να ξέρεις αν έχει γεννηθεί
5.
η γη· μια παραλία τ’ ουρανού
αλλά δίχως ουρανό·
μια έρημος
όπου η ζωή ζυμώνει το αντίδωρό της με τη ζωή μου
για έναν Θεό που έπαψε να πεινά
8.
με τέτοια περιφρόνηση
θα ράψω άλλο σώμα
για να ταΐσω
τη σκιά μου.
κι όμως υπάρχει αίμα και μακριά από τις φλέβες
12.
άγγελος από άμμο
κλινήρης φουσκοθαλασσιάς,
ή εμπρός στον καθρέφτη
όπου η αυταπάτη του να κοιταζόμαστε μας βλέπει
η αυταπάτη του να κοιταζόμαστε
-ένα γυαλί είναι διάφανο
όταν δεν διαθλά τίποτα-
17.
δεν είναι πουλιά
είναι κουρέλια που χορεύουν με τον άνεμο,
είναι το δέρμα του κάθε ανθρώπου
που τυλίγει την πληγή σου.
20.
γονυπετείς γυναίκες πλέκουν’με τους φόβους τους
έναν μανδύα για τον γυμνό Θεό.
με λέξεις χτίζεται ο τοίχος
ενάντια σε κείνον που γίνεται ηχώ
η τόση σου σιωπή