[ Η Ειρήνη Καραγιαννίδου γεννήθηκε στην Δράμα το 1979. Σπούδασε Νομική και Ιστορία της Τέχνης.
Ζει στην Θεσσαλονίκη.
Έχει εκδόσει μία ποιητική συλλογή, τις “τέσσερις εποχές του [α]” (2013) , από τις εκδόσεις Λογότεχνον.
– Πτέρυγα Άλφα Ταύ –
Η μνήμη περιθάλπει τον καιρό
Τον φροντίζει σαν μικραναθρεμμένο αδερφό
Τακτοποιεί τα περιθώρια
του χθες και του προχθές
του χθες πάνω στο σήμερα
Μ´ ανοιχτή παλάμη γάλα στάζει
Προσμένει χρόνια ν´ ανανήψει.
Ο μικρός κάθε μεσάνυχτα παρά
Τα φώτα της αλλάζει
-πολλά χθες μαζεμένα έχει
σβησμένα σούρουπα και άλλα-
Σαν κάποτε την ακουμπά στο έλεος του χρόνου
Έτσι είναι-Άσωτος αυτός κι αχάριστος
Έτσι είναι όλοι μηδενός εξαιρουμένου οι καιροί
Σήμερα γράφεις για το χθες
και πριν λασκάρει το χαμόγελο και σαραντίσεις
Σ´ έχουνε ήδη πάρει για
φαντάρο.
– Οριγκάμι –
Όλα είναι απλά.
Αρκούν εκατό χρόνια κι
ένα απόγευμα
Να διπλώσω στα τέσσερα
τα μάτια
στη μέσα τσέπη του
μπουφάν
Έτσι για να δεις
πως παρ´ όλη τη βροχή
που συστηματικά ξεσπούσες
Ήμουν πάντα στεγνή.
Είναι για να υπάρχουμε
έρημοι που θέλουμε τον άλλον.
– Εκποίηση –
1.
Τα δάχτυλα να λειτουργούν πριόνια
Οι λέξεις να κόβουν μάτια με μια χαψιά, λες
Κι εγώ υπόσχομαι
Πως δεν θα ξαναφάω τα νύχια μου όσο γράφω
Μπας και αποκτήσω κάποτε μια ποίηση αιχμηρή
Μέχρι τώρα κανείς νεκρός Αναγνώστης.
2.
Υπάρχουν νύχτες, γράφεις,
Που τα φεγγάρια δεν σε χορταίνουν
Θες να δαγκώσεις δρόμους
Να ξεσκίσεις στηθαία
Να καταπιείς χιλιόμετρα
Μ´ αυτά και μ´ αυτά και λίγο απ´ όλα
Οι ποιητές νηστικοί πάντα μένουν
Ρε άσε τα χαρτιά σου λέω
κι έλα.
