414
Αναμονή,
καρδιογράφημα,
ακτινογραφία θώρακος,
τρύπημα πεταλούδας στη φλέβα,
ευπρεπισμός γεννητικών οργάνων,
δωμάτιο σωτηρίας.
Πρόβατα με μπαταρισμένους λαιμούς,
σκύλοι με κινητικά προβλήματα,
γουρούνια με μάσκες,
γάτες στο φορείο,
δελφίνια γυμνά από ελπίδα,
καρχαρίες παρασυρμένοι από τα πάθη,
ξιφίες χτυπημένοι από τη μοίρα,
άλογα μηχανικά συνδεδεμένα,
αρκούδες παραλυμένες από τον φόβο.
Συνωστισμός σαπισμένων στομάτων
στα αναβατόρια απολύμανσης.
1ος όροφος,
2ος όροφος,
3ος όροφος,
4ος όροφος.
Υπόγειο,
κλίβανοι,
νεκροτομείο,
κορνιζοποίηση.
Αποτύπωση της μοναξιάς
σε λευκά κρεβάτια εφήμερης φιλοξενίας.
Ασθενείς ερωτεύονται νοσηλεύτριες,
νοσηλεύτριες ερωτεύονται γιατρούς,
γιατροί ερωτεύονται συγγενείς,
συγγενείς ερωτεύονται διανομείς.
Οι οροί τελειώνουν,
οι γάζες τελειώνουν,
οι λαβίδες τελειώνουν,
το βαμβάκι τελειώνει,
οι φρυγανιές τελειώνουν.
Το γάλα λιγοστεύει,
οι φιάλες λιγοστεύουν,
τα νυστέρια λιγοστεύουν,
οι λάμπες λιγοστεύουν,
τα σεντόνια λιγοστεύουν,
οι σύριγγες λιγοστεύουν.
Βελόνες εξακολουθούν να υπάρχουν…
ΑΠΑΙΤΗΣΗ
Τόσο καιρό δεν μιλάω,
μόνο ακούω.
Ακούω τόσο οικεία τους ανθρώπους
που με ματώνουν.
«Γιατί δεν χαμογελάω, Λεωνίδα;»
«Γιατί πίνω χάπια, Λεωνίδα;»
«Γιατί χώρισα, Λεωνίδα;»
«Γιατί δεν κάνω έρωτα, Λεωνίδα;»
«Γιατί δεν με φλερτάρουν, Λεωνίδα;»
«Γιατί νιώθω ένα δυσβάσταχτο κενό μέσα μου, Λεωνίδα;»
«Γιατί ακουμπάω τα γεννητικά μου όργανα
σε μηχανικά ομοιώματα γεννητικών οργάνων, Λεωνίδα;»
«Γιατί εκφράζομαι πρόστυχα, Λεωνίδα;»
«Γιατί με πρόδωσε ο Θεός, Λεωνίδα;»
Τα μάτια μου,
τους παρακαλάνε να σταματήσουν
την ανελέητη σφαγή.
Δεν θέλω ν’ ακούω άλλο
τη χροιά της φωνής τους,
χρειάζομαι χρόνο.
Χρειάζομαι χρόνο…
«Άκουσέ με, Λεωνίδα…»
«Σ’ έχω ανάγκη, Λεωνίδα…»
«Συμβούλεψέ με, Λεωνίδα…»
«Προσευχήσου μαζί μου, Λεωνίδα…»
«Φοβάμαι το σκοτάδι, Λεωνίδα…»
«Κοιμήσου μαζί μου, Λεωνίδα..»
«Αγκάλιασέ με, Λεωνίδα…»
«Ταξίδεψέ με, Λεωνίδα…»
«Μην φύγεις, Λεωνίδα…»
Ποιος ενδιαφέρεται για μένα;
Κανείς…
Ποιον θα σκοτώσει ο δικός μου πόνος;
Κανέναν…
Απαιτώ να ζήσω
μερικές μέρες για εμένα,
δίχως κανέναν.
Έγινα κατανοητός;
ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ
Επιβάλλεται,
να θυμηθώ ποιος ήμουν
πριν από αυτούς.
Επιβάλλεται,
να θυμηθώ τι ήθελα να γίνω
πριν από αυτούς.
Αντικατοπτρισμοί εφηβικής αγάπης
δίχως μόνιμη κατοικία,
δίχως την αιμοστατική γεύση
της γυναικείας πληθωρικής φαντασίας.
Γιατί όταν αγαπάς ένα κορίτσι
οι γονείς της θέλουν να σε σκοτώσουν;
Δέσποινα,
το άλμπουμ με τις φωτογραφίες μας
παρέμεινε άδειο.
Κάποτε ήμασταν ευτυχισμένοι,
ενώ τώρα;
ΑΧΡΟΝΟ
Ένα καθοριστικό δευτερόλεπτο
πριν τον εγκεφαλικό σπασμό,
οριστική τομή αιωνιότητας στην ψυχή.