13ο Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης: Dejan Koban
Tο φετινό Πανθεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης θα πραγματοποιηθεί από τις 25 ως τις 29 Αυγούστου 2025. Ο Σλοβένος ποιητής Dejan Koban θα συμμετάσχει στο πρόγραμμα.
Εδώ σας παρουσιάζουμε μια επιλογή ποιημάτων της σε μετάφραση του Νικόλα Κουτσοδόντη και επιμέλεια της Βάγιας Κάλφα.
εδαφική κατάτμηση
στην άκρη του χάρτη
τινάζω διασκορπισμένες χώρες απ’
το μανίκι μου. ευάλωτο τρέμουλο διαπερνά
και την μικρότερη.
άμπρα κατάμπρα
το δέρμα αγωνιά. χτίζουμε οάσεις ειρήνης
στην επιφάνειά του. καλλιεργούμε
τρίγωνα με μάτια στο κέντρο
τους. το ιερό διευρύνεται.
στο μεταξύ, φτιάχνουμε νέα σερβίτσια
και χρήσιμα μικρά κουτάκια. εντάσσουμε τα τρίγωνα
μέσα τους. κοροϊδεύουμε
τρεις φορές τη μέρα εντός τους.
με προσοχή. το μάτι μπορεί να ξυπνήσει
πολύ εύκολα. και το μάτι, μόλις
ξυπνήσει, δαγκώνει ακαριαία
και με όρεξη.
ψείρες,
μικρά κατοικίδια
θα τελειώσεις επιτέλους
την αποθήκη; τα λογότυπα να μην ακουμπάνε.
σφυρί. σβήσε. μονόλιθοι
λούζονται στην πρωινή λευκότητα και ρουφούν
την αίσθηση πως ο κόσμος είναι καινούργιος και πεινασμένος.
βάλε στην άκρη το κάρβουνο. στη νέα εποχή θα
ξοδέψουμε μαμούθ, σεκόιες, τέντενς.
τραυλίζεις. ο υπερβολικός θηλασμός…
γδύνεσαι. είσαι ασφαλής. τρως ένα μπισκότο.
απελευθερώνεσαι. αυνανίζεσαι.
το τέλος του κόσμου σε περιμένει στην καφετέρια.
δεν βιάζεται καθόλου. τρώει
ένα ωμό κέικ με φιστίκια.
έχεις ακόμα μπόλικο χρόνο.
τα θεμέλια είναι μαλακά,
το ταβάνι ξεφλουδίζει,
μια σκιερή ταΐστρα
είμαι στάβλος. είμαι ένα φτυάρι, είμαι
ένα γείσο. είμαι ένα πριτσίνι στη βάρκα, είμ’ ένας κλέφτης,
ένα μισοφτιαγμένο σονέτο, ένα νεκροταφείο, μια ατραξιόν
χωρίς προοίμιο. μια άσκηση εξουσίας. ένα παλάτι. μια κηρήθρα.
ένα λαγούμι ποντικού. η φαντασμαγορία του ύστατου χτυπήματος.
Ο Dejan Koban γεννήθηκε το 1979 στη Γιεσενίτσε (Σλοβενία). Μέχρι τα 21 του ζούσε στο Πόντναρτ, ένα χωριό με ένα μπακάλικο, ένα ταχυδρομείο, ένα μικρό συγκρότημα κατοικιών και ένα εργοστάσιο χημικών. Επειδή στο δημοτικό τον κυνηγούσαν, τον κορόιδευαν και τον χτυπούσαν συχνά, αποφάσισε ότι θα γινόταν πρόεδρος της χώρας. Ευτυχώς, στις αρχές του λυκείου ερωτεύτηκε παράφορα τουλάχιστον επτά φορές μέσα σε έξι μήνες — με κορίτσια από το Λύκειο Γραφιστικής. Επειδή όμως δεν ήξερε να παίζει κιθάρα, να κάνει σκέιτ, να οδηγεί ή να κελαηδάει σαν αηδόνι, ένα βράδυ με πανσέληνο που δεν μπορούσε να κοιμηθεί αποφάσισε να γίνει ποιητής. Λίγο αργότερα, στο πλαίσιο σχολικής εργασίας, εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο To You και πίστευε πως έτσι θα κέρδιζε τουλάχιστον μία καρδιά. Πέρασαν τα χρόνια και ξεκίνησε να διαβάζει πολύ. Έτσι, η γραφή του βελτιώθηκε. Μέχρι σήμερα έχει γράψει περίπου είκοσι συλλογές από τις οποίες οκτώ έχουν εκδοθεί, δύο βρίσκονται αποθηκευμένες στο cloud, πέντε χάθηκαν κατά τις μετακομίσεις, ενώ πέντε πέταξε ο ίδιος τελετουργικά στους κάδους ανακύκλωσης. Απαγγέλλει τους στίχους του με τη noise κολεκτίβα nevemnevem. Πριν από τρία χρόνια ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο Črna skrinjica, που ειδικεύεται στην ποίηση. Μέχρι σήμερα δεν έχει λάβει ούτε μία υποψηφιότητα για βραβείο, κάτι που τον ενοχλεί, αλλά όχι τραγικά. Το 2016 όμως έλαβε ένα σφυρηλατημένο τριαντάφυλλο και ανακηρύχθηκε Ιππότης της Ποίησης για το ποίημα «Barking». Του αρέσει να συλλογίζεται. Λατρεύει τις μαργαρίτες μπανάνα. Απεχθάνεται τους «κατά συρροή» νικητές. Βρίσκει συναρπαστικό το πόσο αδιάφορη είναι η σοκολάτα Ντουμπάι. Στο πορτοφόλι του κουβαλάει πάντα 250 σερβικά δηνάρια, 5 ριάλ Σαουδικής Αραβίας, 100 τσέχικες κορώνες και 500 λεκ Αλβανίας — για κάθε ενδεχόμενο.
