Καλοκαιρινή απογοήτευση
Οι γάτες των σοκιακών
ξέρουν τα μυστικά μου
τους τα ‘χω πει τόσες φορές
που πια με κοιτάζουν νυσταγμένα,
βλοσυρές μπροστά στις εκπλήξεις της ζωής μου.
Κι αυτοί οι φοίνικες που με ηδυπαθεια ακουμπάνε τον ουρανό
κάθε απόγευμα, όταν γυρίζω σπίτι,
μου μιλάνε κάποιες φορές για την ποίηση
με τετριμμένες κινήσεις των μυτερών ακρών τους.
Αλλα, το ορκιζομαι,
αυτό το σουρουπο είναι το ωραιότερο που έχω δει.
Η Ομορφιά, ναι, βρίσκεται εκεί που σπάμε
τα κομμάτια της καθημερινότητας.
Ακόμα και στον πόνο
στους τρόπους που μαθαινουμε να ποναμε
στους τρόπους που μαθαίνουμε να λέμε λογια
που δεν εχουν ειπωθεί ξανά.
Αυτό το βράδυ κατω από τα αστέρια
είναι το ωραιότερο που έχω δει
καθως μαθαινω να πονάω
στην απουσία σου.
