Θοδωρής Σαρηγκιόλης
Η στάχτη μόνο
Οι γρίλιες τ’ απογεύματα πεντάγραμμα
Ποιάς μουσικής την σημειογραφία θα ντυθούν
Το αίμα τ’ ουρανού για να γνωρίσουν;
Ποια κόλαση προϊστορική αγάπησαν
Ανέραστες να κυλιστούν στη λάβα
Να εξαϋλωθούν
Πιστεύοντας πως κάηκαν
Στη φλόγα της αγάπης;
Ούτε η φωτιά ούτε ο καπνός
Τα ίχνη τους θ’ αφήσουν
Για να θυμόμαστε εμείς
Το άγαλμα μιας μελωδίας.
Η στάχτη μόνο θα τις νοσταλγεί
Γι’ αυτό που δεν υπήρξαν.
