Θοδωρής Σαρηγκιόλης

Η στάχτη μόνο

Οι γρίλιες τ’ απογεύματα πεντάγραμμα

Ποιάς μουσικής την σημειογραφία θα ντυθούν

Το αίμα τ’ ουρανού για να γνωρίσουν;

Ποια κόλαση προϊστορική αγάπησαν

Ανέραστες να κυλιστούν στη λάβα

Να εξαϋλωθούν

Πιστεύοντας πως κάηκαν

Στη φλόγα της αγάπης;

Ούτε η φωτιά ούτε ο καπνός

Τα ίχνη τους θ’ αφήσουν

Για να θυμόμαστε εμείς

Το άγαλμα μιας μελωδίας.

Η στάχτη μόνο θα τις νοσταλγεί

Γι’ αυτό που δεν υπήρξαν.