Με μιαν ανάσα
ανάσα κοφτή. κάτω από στεγνά χείλη
ρώγα βαλσαμώνεται περήφανα υγρή
γλώσσα ξεπροβάλλει σκαλίζοντας
νοήματα στο δέρμα γυμνό χέρι ξένη
ραχοκοκαλιά να τιθασεύσει αρπάζει
μυστικά στο αυτί ψιθυρίζει περάσματα
για τ’ αηδόνια με τα κόκκινα φτερά
καρτερούν σε σπηλιές να βρεθούν με
χρώματα / ήχους απ’ τα λαγόνια όταν
ενώνονται τις νύχτες με βροχή στάζουν
αργά τ’ αρώματα οι πόροι ξανοίγονται και
σμίγουνε στη θάλασσα που στον ρυθμό
στενάζει με μιαν ανάσα ξεψυχάν:
-σκορπίσαν τώρα τα πουλιά.
Αμμωνία
σε κάθε ανάσα εισπνέω
αμμωνία
εκπνέω βαρύτητα·
μιας επιβίωσης το κράτημα
-διακόπτω ανάσα.
την κρατώ
όπως ο θηρευτής
το θήραμα: με αγωνία·
με έκσταση κινούμαι
διοξείδιο για θεραπεία εκτρέφω
μετράω τα όρια (τα ξεπερνώ)
με συγχαίρω ανασαίνω
γρήγορα κοφτά βαθιά
σαν σώμα που έρχεται
σε…
αγγίζω θαλπωρή
παρατηρώ την ανάσα
σε στήθος κοιλιά
τα χέρια
εκεί
μαλακώνω
με πέτρινα τζάκια
στα φύλλα του αγέρα
υγρά
υγρά τρικυμίας
υγρά τρικυμίας αγρίμια
υγρά τρικυμίας αγρίμια φιλιά.
νότες
Στο κάτω χείλος
παραμονεύουν
κρυμμένα ψέματα
-ωραία λόγια νοτισμένα-
τα χαμένα κορμιά σε οθόνες
εμφανίζονται
σαν υπενθύμιση πως
κάπως ζήσανε
κοιτάζοντας το μέλλον
νότες του χθες καραδοκούν
να εξευμενίσουν
όλες, τις άτρωτες στιγμές.
Κωνσταντίνα Μπιζέ
Σύντομο βιογραφικό
Η Κωνσταντίνα Μπιζέ γεννήθηκε το 1985. Είναι αρχιτέκτονας και ζει στη Θεσσαλονίκη. Τα ποιήματα είναι μέρος από το υπό έκδοση βιβλίο ντρέτα κάμπο.
