ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΙΚΜΠΑΣΑΝΗΣ

Η ΕΠΟΧΗ ΤΗΣ ΖΟΦΕΡΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ

Επιτέλους πότε θ’ αρχίσουμε να παράγουμε
αισθήματα, ευτυχία, αδελφοσύνη, συνεργατικότητα;
Πότε θα σπάσουμε τις μηχανές που ξερνούν
μίσος, οργή, πόνο, εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο;
Όλα τα θετικά στοιχεία έχουν τερματιστεί πια
μέσα στο τεράστιο εργοτάξιο της ζωής μας
Υπάρχουν μόνο επιπλήξεις, μομφές,
περικοπές ονείρων, απολύσεις πόθων
Που είναι ο έπαινος;
Που είναι η δίκαιη αμοιβή;
Που είναι η ελπίδα;
Που είναι το δίκαιο του εργάτη;
Η ίδια ιστορία συνεχίζεται αιώνες τώρα
Οι ιθύνοντες παλεύουν να της δώσουν έλλογη μορφή
Τη φουσκώνουν με συντηρητικά, παυσίπονα, ηρεμιστικά
Ναρκώνουν τις στιγμές μας
Πως και πόσο ν’ αντέξουν οι εργατοώρες μας
εγκλωβισμένες σ’ ένα κιβώτιο ανοχής ερμητικά κλειστό;
Πως ν’ ανθίσει η Άνοιξη του μέλλοντος μας
χωρίς έστω μια μικρή χαραμάδα αναγνώρισης του κόπου μας
να βάλουμε τον τροχό της προόδου σε κίνηση;
Μόνο χειμώνας τώρα επικρατεί
στις εργασιακές μας συνευρέσεις
Που εξαφανίστηκε ο έρωτας της προσφοράς
μέσα στη βαρυχειμωνιά;
Ένας ζοφερός άνεμος πλανιέται τώρα
ανάμεσα σ’ εργαζομένους κι εργοδότες
που μόνο καταιγίδες και χιόνια προμηνύει
Πως ν’ αναδυθούμε μέσα απ’ τον αδηφάγο βούρκο;
Πως ν’ αποτινάξουμε το μαρασμό;
Πως ν’ ανταλλάξουμε χειραψία με την ανανέωση,
το σεβασμό του προσώπου και του μόχθου μας,
την αξιοπρέπεια μας;
Αύριο θα σηκώσουμε πανό διαμαρτυρίας
στην ταράτσα της ζωής μας
Αύριο θα σηκώσουμε πανό τα όνειρά μας

Μέσα στην αναισθησία των μηχανημάτων
χάνεται η ανθρωπιά και η αναγνώριση
Στα χωράφια κυριαρχεί η εποχή των παγετώνων
Στα γραφεία οι τοίχοι και οι καρδιές έχουν κρυσταλλώσει
Στα σπίτια έχει εισβάλλει η διχόνοια και η ερήμωση
Η διάλυση ξεχειλίζει απ’ το μπλέντερ
Η χύτρα μισοάδεια διαμαρτύρεται
Τώρα μόνο θλίψη και στέρηση
κινούνται ελεύθερα μέσα στις πόλεις και στα χωριά μας
Η συλλογικότητα έχει χάσει πια τα κίνητρα της
Ποιος επέβαλλε στους λαούς την εξαθλίωση;
Ποιος μεταμόρφωσε την εργασία σε δουλεία;
Ποιος μας μετέτρεψε από θεούς σε είλωτες;
Αύριο θα σηκώσουμε πανό διαμαρτυρίας
στην ταράτσα της ζωής μας
Αύριο θα σηκώσουμε πανό τα όνειρά μας

ΧΡΗΣΤΟΣ ΝΤΙΚΜΠΑΣΑΝΗΣ