Αντώνης Μπαλασόπουλος

Αλτική εθνικότητα

 

Στον Γιάννη Αντεντονκούμπο

 

Δε μας ανήκε· του ανήκαμε

στον βαθμό που η αγάπη του

ήταν απ’ τη δική μας πιο σφαιρική

και πιο αδέκαστη. Η εθνικότητα

εδώ είναι ένα ζήτημα αλτικό:

ψηλότερα, ψηλότερα απ’ ό,τι

είναι εφικτό όταν βυθίζεται κάτω

απ’ τα πόδια το έδαφος, στη μέση

του αέρα να κρατηθείς νηφάλια

μπορείς; Δεν ήταν πιο εύκολο

γι’ αυτόν ανάμεσά μας, δεν είναι

πιο δύσκολο για σένα τώρα εδώ

στον τόπο που ο ξένος άφησε

φεύγοντας, τον τόπο που άλλοι,

οι πιο πολλοί, αφήνουν μένοντας:

Μπορείς, σ’ ό,τι για μια στιγμή

προσφέρεται στο αιώνιο δευτερόλεπτο

χρόνου νεκρού, ασυσσώρευτου,

από ντροπή και περηφάνια εξίσου

πιο ψηλά να σηκωθείς;

 

 

Antonis Balasopoulos

Air Nation

For Giannis Antetokounmpo

 

He didn’t belong to us; we belonged to him

To the degree that his love

Was rounder than ours

And more impartial. Here, nationality

Is a matter of elevation:

Higher, higher than

Possible when the ground

Sinks underneath your feet, in the middle

Of the air, soberly suspended

Can you stay? It wasn’t easier

For him in our midst, it isn’t

More difficult for you now, here

In the place the stranger left

By departing, the place that most others,

leave by staying:

Can you, in what momentarily

Is offered in the eternal second

Of a dead ball

From shame and pride equally

Rise higher?