Σήματα Καπνού
Αρχική Σήματα Καπνού
Άρης Φίλιππας, τρία ποιήματα (προδημοσίευση)
Όταν νυχτώνει η μνήμη
βγαίνει στον δρόμο και μας ψάχνει
μ’ ένα δρεπάνι στα χέρια
φέρνει στ’ αυτιά μας σφυριχτά
το αγαπημένο μας τραγούδι
και στα ρουθούνια τις οσμές
των...
Γιάννης Ρίτσος/’Επαναλήψεις-Α’ – Σίμος Ανδρονίδης
«Καθώς βγήκε απ’ τη θάλασσα, λάμποντας όλος, εκείνη σύρθηκε στα χαλίκια, σκέπασε τα πόδια του με τα μαλλιά της. Ολόγυρα φεγγοβολούσε η αγέρωχη ερημιά...
Μαρία Σύρρου – Δύο ποιήματα από το βιβλίο “Ανακρούσματα ηλιοστασίου”
ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΕΚΠΤΩΣΕΩΝ
Πνιγμένες ανάσες, με δόσεις
συσσίτιο για ισχνή επιβίωση
– πλαγκτόν σε θολά νερά.
Στόματα ερμητικά κλειστά
– δείγμα ευσυνειδησίας, μου λες.
Αλήθειες και ψεύδη βουβάθηκαν.
Τα φιλιά των φίλων...
Αριστέα Τσάντζου: Για τα «Κλειδιά στο τραπέζι» της Χρύσας Μαστοροδήμου
Η αποτίμηση μιας ζωής είναι ενίοτε οδυνηρή διαδικασία και επιφέρει θλίψη. Πράγματα που δεν κάναμε, πράγματα που έπρεπε να κάνουμε διαφορετικά. H Χρύσα Μαστοροδήμου,...
Καλό ταξίδι Χρήστο
Σ' αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες στιγμές για την οικογένεια του ποιητή και μουσικού Χρήστου Διαμαντή, όλοι και όλες εμείς από τις εκδόσεις Θράκα θα...
Ελευθερία Θάνογλου – Ο θάνατος των πτηνών (εκδόσεις ΑΩ, 2021)
Επίτευξη
Κι ο θάνατος μια διαφυγή
από τα πράγματα είναι.
Στην αποσύνθεση του σώματος
βρίσκει καινούργιο ενδιαφέρον
η γεωμετρία του καθενός μας.
Το βράδυ εκείνο
το...
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ “Οι Δαιμονισμένοι” – Γράφει η Δήμητρα Ρούσσου
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ ‘Οι Δαιμονισμένοι’- Εκδόσεις Οδός Πανός 2021, ISBN
Γράφει η Δήμητρα Ρούσσου
«…- Για εξήγησέ μου επιτέλους· ποιος είναι ο σκοπός σας;
- Να καταστραφούν τα πάντα, να...
Δήμητρα Κωτούλα – Θα ήσουν παντελώς ανυπεράσπιστος (Ποιήματα της Λευκής Σελίδας), Εκδόσεις...
XVIII.
Δεν υπολόγισα με ακρίβεια.
Δεν υπήρξα -ενώπιόν της- επακριβώς αναληθής.
Προσάρμοσε τον φακό.
Μια ρωμαλέα αγριομέλισσα
διερευνά τέμνοντας το παρόν.
Οι παρυφές των πεύκων
κροταλίζουν στο σκοτάδι της νύχτας.
Βάζω...
Γιώργος Κοζίας, Εξάγγελος, Περισπωμένη, Αθήνα, 2021
ΘΑΝΑΤΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΛΕΓΕΩΝΑΡΙΟ
Ηλιοτρόπια εκρήγνυνται
τα τύμπανα σείονται πάλι
το μαχαίρι υψώνεται
το χέρι λάμπει
Σύντροφέ μου
μονότονε άνθρωπε που δεν
περιμένεις Τίποτε…
Ο κόσμος
δεν ήταν εκείνο που νομίζαμε
Θάνατος επί πιστώσει
Αυτό...
Roberto Juarroz, Κατακόρυφη ποίηση, μτφ. Αργύρης Χιόνης (Τα τραμάκια, 1997)
Τα πράγματα μάς μιμούνται.
Ένα χαρτί παρασυρμένο απ’ τον άνεμο
παρασταίνει τα παραπατήματα του ανθρώπου.
Οι θόρυβοι μαθαίνουν να μιλούν όπως εμείς.
Τα ρούχα αποκτούν το σχήμα μας.
Τα...