Ποιητικές Πυροβασίες

Αγαπημένη μου σερτραλίνη, είμαι αυτό για το οποίο ακούγονται τα ψιθύρισματα των γειτονων που τάχα δεν ήξεραν, στα σοκάκια των χωριών έχω μαθει να ακροπατώ ανάμεσα στις επικρίσεις ανθρώπων. Στις...

Αθανασία Κανελλοπούλου Μια μικρή ιαχή για το χαμένο παιχνίδι όταν μόνο ο άνεμος θα συνεχίζει να σφυρίζει την Ιστορία του εμείς θα στεκόμαστε νικημένοι ήρωες σε παρτίδα...

1. μια μικροσκοπική αράχνη ζει στο ταβάνι μου εδώ και μέρες περιφέρεται άσκοπα πάνω στο λευκό ουρανό μοιάζει με μικρό πολύ μικρό μαύρο αστέρι καμιά φορά φτάνει στην άκρη την...

Δεν έχω πρόσωπο κατάλληλο γι’ απολογία Τα όρια με στενεύουν ακόμα και σήμερα Απαγορεύεται το σκέπτεσθαι πολλώ δε μάλλον το αισθάνεσθαι   Κουβαλάω μονίμως τη βαριά στην τσάντα μου μην τύχει...

ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ λίγο πριν το μάθημα ξεκινήσει οι ηλιαχτίδες της άνοιξης με δροσίζουν απ’ το κλειστό παράθυρο το τσιγάρο λιώνει σήμερα δεν βρέχει και ούτε κάτι σπουδαίο θα  συμβεί -ποτέ δεν συνέβη-  οι φίλοι μου...

i.Είδε στο δρόμο του μια πέτρα Είδε στο δρόμο του μια πέτρα Την έσπρωξαν των σκουπιδιών οι σακούλες Την κλώτσησε κι εκείνος κι ένα παιδί Ήταν μια...

 Γιώργος Καναβός Τρία ανέκδοτα ποιήματα Ανατέλλον Ψύχος Όλες οι προσευχές μου κατέπεσαν στο ρηχό.. το μάτι που δεν επαναπαύεται η άρπα, στο κλειστό δωμάτιο το δύσχρηστο δέος της έξης το άκυρο μένος των ηττημένων Χάθηκες Μα οι εκλάμψεις της απουσίας Σου δεν γίνεται να...

1. Στο είδος των πτηνών της οικογενείας των Νησσίδων ο θηλυκός γόνος, μη γνωρίζοντας άλλη συμπεριφορά, βαδίζει προς μια κατεύθυνση και τα τέκνα του ενστικτωδώς ακολουθούν. Στο ανθρώπινο...

Ομιχλη και βροχη και καποιες χρυσοκοκκινες μαχαιριες ηλιου. Η λευκα στην ακρη του ποταμου σπαθιζει τα συννεφα. Ομως ,η ιτια ,το πευκο ,η δαφνη τυλιχτηκαν γυρω απο...

Σταμάτης Tον άκουσα να παίζει στο δωμάτιο του πατέρα δίχως φίλους και βαριέται τις κονσόλες είναι στο δωμάτιο του πατέρα ο πατέρας έχει μαγαζί τώρα μιλάει στο τηλέφωνο φίσκα στις...