Ποιητικές Πυροβασίες
Αρχική Ποιητικές Πυροβασίες
Μανώλης Καραφύλλης, τρία ποιήματα (Α’ εμφάνιση)
Μανώλης Καραφύλλης, τρία ποιήματα
1)
Ξέχασα ότι υπάρχει και άλλη μουσική
Ξέχασα ότι τα βιβλία διαβάζονται, ότι οι καρποί των δέντρων κόβονται, ξέχασα πώς ματώνω!
Ξέχασα ότι έκανα...
Λυτά Κορδόνια- Κλεονίκη Δρούγκα
Λυτά Κορδόνια (Κλεονίκη Δρούγκα)
Πήρε το μονοπάτι για τους καταρράκτες
ανάμεσα στις φτέρες
Ο ήλιος θρυμματιζόταν στα μαλλιά της
Τα παπούτσια τρίβονταν στο χωματόδρομο
Το αεράκι έφερνε τις κοφτές...
Δημήτρης Γκιούλος, Eπιστροφές (προδημοσίευση)
Ένα αδημοσίευτο ποίημα από τη μελλοντική ποιητική μου συλλογή που θα κυκλοφορήσει το 2023
επιστροφές
Οι μέρες είναι ίδιες
με μικρές παραλλαγές
λες και μας ζητήθηκε να αυτοσχεδιάσουμε
σε...
Γεωργία Διάκου, στον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, αεροπόρο της καρδιάς και του στίχου
Στον Βλαντιμίρ Μαγιακόφσκι, αεροπόρο της καρδιάς και του στίχου
Εγώ η Γεωργία, ετών είκοσι εφτά καλώ τον Βλαντιμίρ να με συναντήσει στο πάρκο πλάι στο...
Θάνος Γιαννούδης, Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
Διεθνής Έκθεση Βιβλίου Θεσσαλονίκης
στο Δημήτρη Ε. Σολδάτο
"Lorgnons, Kodaks, opérateurs, στου Προμηθέα τον πόνο
έδωσαν ιδιαίτερο, γραφικότατο τόνο."
- Κ. Καρυωτάκης
Ανήλθεν η Πρωτεύουσα
στη Σαλονίκη,
λαμπρή θεά, λατρεύουσα
το δεκανίκι.
Εκδότες,...
Φάνης Παπαγεωργίου, Με λάθος σκιά
Τα παράθυρα θροΐζουν στον αέρα
Τα κύματα κάθε λογής
Μεταφέρουν στους θαλάμους τους
Κάθε είδους επιβάτη
Να επινοεί διαρκώς μια ιστορία
Αυτό το λέμε ηχητική και άλγος
Γιατί, βεβαίως, πρόκειται...
Τζίνα Ρουμπέα, δύο ποιήματα
HΑNGOVER
Δεν είμαι απλά χάλια
είμαι ένα μάτσο χάλια
Χάλια των Χαλίων
Το hangover μου επιθανάτια κούρσα
και ο πονοκέφαλος συνοδηγός που μου τρυπάει τα μηνίγγια
κάθε φορά που ακούγεται...
Φάνης Παπαγεωργίου, Τι υπάρχει ανάμεσα στα άστρα;
Τι υπάρχει ανάμεσα στα άστρα;
Κάθε που βρίσκεσαι κοντά μου
μοιάζεις με μοιρογνωμόνιο
αποκαλύπτεις τις γεωμετρίες της μοίρας
Όταν δαγκώνεις τη νύχτα
το σάλιο σου
διαγράφει ουράνιο τόξο
Τότε
η νύχτα
χρωματίζεται
Τότε
τα δόντια...
Άρης Φίλιππας, τρία ποιήματα (προδημοσίευση)
Όταν νυχτώνει η μνήμη
βγαίνει στον δρόμο και μας ψάχνει
μ’ ένα δρεπάνι στα χέρια
φέρνει στ’ αυτιά μας σφυριχτά
το αγαπημένο μας τραγούδι
και στα ρουθούνια τις οσμές
των...
Χαρίτα Μήνη, Δύο ποιήματα
Ονείρων θρύψαλα
Μου είπες πως το σύστημα
τα όνειρα τσακίζει
μέρα τη μέρα τα ρουφά
στην τοξική του λάσπη
τα μάτια μας τα σιωπηλά
πενθούν όσα χαθήκαν.
Νίκες παλιές, χαμόγελα
πάντα αναπολούμε
και...