Ποιητικές Πυροβασίες

Στον  φίλο  μου  Θάνο  Γώγο 1 / 6 / 14 Αποχωρώ  από  την  ποίηση ! Σινάφι  και  βίτσιο  των  ολιγαρχών , ή  για  να  είμαι  πιο  προχωρημένος  δοβλέτι  των  αναρχικών ,  των  ενόχων των  σκεπτόμενων.    Αναχωρώ  απ’  το  λιμάνι  των  ονείρων γιατί  μου  κληροδότησε  πικρία και  όσο  έγραφα , ένιωθα  πως έβγαζα  προς  τα  έξω , την  παραβατικότητα  μου. Φεύγοντας  γνωρίζω  πως  είναι  αιώνια μεγάλη , συμπαντική και  ακόμα  θέλω  δεν  θέλω θα  ξαναγυρίσω  σ’  αυτή την  ώρα  που  θα  παραδίδω  το  κορμί με  το  πνεύμα  μου  να  γίνεται , κτήμα  της. Ναι ! ο  θάνατος  είναι  ποίηση .