Ποιητικές Πυροβασίες
Ποιήματα – Άλεξ Λακάκη
αν-ν
αν και μόνο αν
Κλάσματα
Eternal life belongs to those who live in the present
Ο Ροντέν φτιάχνει το Φιλί.
Το Φιλί εκτεθειμένο στην αδιακρισία πέφτει και σπάει.
Ο...
Ποιήματα – Χρήστος Μουζεβίρης
The Chest.
By Christos Mouzeviris
19/03/2022
An ebony chest is carefully hidden
With past sentiments is wholly ridden.
A wooden coffin for emotions shielded
Naphthalene scented memories omitted.
In its dark...
Λαδοραβανί – Κωνσταντίνα Σώζου- Κύρκου
Κωνσταντίνα Σώζου-Κύρκου
Λαδοραβανί
Ήχοι τακουνιών στο δρόμο
Σκούρα τσάντα, το λουρί της
Θηλιά για τον ήλιο
Μαύρη φούστα
Πιέτες που τεμαχίζουν
Το Κυριακάτικο πρωινό
Αρκούν για να φέρουν πίσω
Κυριακές Ιουλίου
Τότε που όλα...
Πνεύμα της νύχτας- Βάιος Ντέτσης
Πνεύμα της νύχτας
Πνεύμα της νύχτας που χορεύεις
στην επιφάνεια του δρόμου
σαν τρένο που τρέχει να προλάβει το Νότο.
Η πόλη φαντάζει μια θολή ανάμνηση
στα μάτια ενός...
Ποιήματα-Κωσταντίνος Βορβής
ΗΣΥΧΙΑ
Αμείλικτη φθινοπωρινή αϋπνία
ένα γραφείο επίπεδος τάφος
οι μνήμες στάζουν σαν μέταλλο
λιωμένο, καυτό πάνω στον χρόνο
παραμορφώνουν κάθε προοπτική
οι παλλόμενοι τοίχοι του δωματίου
κλείνουν απειλητικά προς τα μέσα
παράθυρα...
Ποήματα από την Ιώαννα Λιούτσια
ΔΕΣΜΟΣ
Η ιστορία της ζωής μου είναι
ένας άντρας που περιμένει μια γυναίκα
που περιμένει έναν άντρα
που πάντα αργεί να έρθει
που όταν έρχεται είναι εκεί
και μετά εξαφανίζεται
και...
Το λιοντάρι – Ασημίνα Ξηρογιάννη
ΑΣΗΜΙΝΑ ΞΗΡΟΓΙΑΝΝΗ
ΤΟ ΛΙΟΝΤΑΡΙ
Μη με ρωτάτε για το λιοντάρι
δεν ξέρω πώς βρέθηκε στο κρεβάτι μου
Νόμιζα πως κοιμόμουν με μια γάτα
Δεν κατάλαβα τίποτα
Απλώς ντυνόμουν, στολιζόμουν,
φορούσα τα...
Ποιήματα – Ναυσικά Στεφανίδου
Εαρινά και ασυνάρτητα
Ξυπνάς με βλέφαρα βαριά και λαιμό γρατζουνισμένο σα να ούρλιαζες όλο το βράδυ
να σου φέρει κάποιος ένα ποτήρι νερό
όχι για γαργάρες
αλλά
για να...
Κρυφό ποίημα- Κωνσταντίνα Σώζου Κύρκου
Κρυφτό
Μολυβένια μέρα,
Τα χρώματα, ανάλγητα,
Παίζουν κρυφτό.
Χνότα απελπισίας μας
Χαστουκίζουν,
Πριν αφομοιωθούν
Στην πάχνη.
Δάχτυλο παιδιού,
Νωπό πάντα,
Τα θαμπώνει.
Τυφλές μολυβιές,
Όλοι,
Πολλές τελείες στη σειρά,
Ερπετά χωρίς χάρτη.
Γρατζουνιές μοναξιάς
Σε χασαπόχαρτο,
Όλο και πιο ηχηρές,
Με κάθε...
Ποίημα – Αλεξία Βίκτωρος
Άτιτλο
Είναι η μεγαλύτερη γελοιότητα του εαυτού
μιας ποιητικής επιλογής
να αναβάλλει κάνεις την ευτυχία
να μην τη ζει προς στιγμής
για να νιώσει
περισσότερο σημαντικός από τον προορισμό τουꞏ
Μετά...