Νέα κυκλοφορία: «Ιμπρεσάριος αλλόκοτων καλλιτεχνών», Ελευθερία Τσίτσα
Αν σκεφτούμε πως ιμπρεσάριος είναι ένας θεατρικός ή καλλιτεχνικός επιχειρηματίας, το ποιητικό υποκείμενο εποπτεύει τα ανθρώπινα πράγματα, αυτά τα αλλόκοτα καθημερινά, τα τραγικά ή τα αστεία που μας συνιστούν, και τα αποδίδει με άξια αφηγηματικότητα, ειρωνεία και με οξυδερκή αναλυτική διάθεση, σε ένα σύνολο όμορφων ποιητικών δημιουργιών. Διασχίζοντας τα καλλιτεχνικά έργα, από τις τρεις λουόμενες του Πικάσο ως το bohemian rhapsody των Queen, από τον Πουτσίνι ως την κυρία χρυσάνθεμο του Πιερ Λοτί, εμπλέκει τον αναγνώστη σε μια στάση, μια περιγραφή της δραματικής συχνά επίδρασης της τέχνης στην ζωή, αυτό το αλλόκοτο της τέχνης που αναμιγνύεται με το αλλόκοτο της ζωής. Τα έργα κάποτε σε διαμελίζουν, άλλοτε ακούγονται πριν σφηνωθείς στο κράσπεδο, αλλά συχνά, δια μέσω και του κινηματογράφου των αρχών της δεκαετίας του ενενήντα (Μαθήματα πιάνου, Η σιωπή των αμνών), γράφει και για τον αρχέγονο άγριο πόθο, την ηδονή της σάρκας που διασαλεύει τον καθωσπρεπισμό, την εξουσία. Με ποικιλία θεματική, έντονη διακειμενικότητα και διακριτικές αλλά παρούσες καταφυγές στο όνειρο και το φανταστικό, το παιχνιδιάρικο, η Ελευθερία Τσίτσα δίνει ένα πλούσιο και μελετημένο ποιητικό έργο για πολλές αναγνώσεις.
– Νικόλας Κουτσοδόντης
Στοιχεία βιβλίου
ISBN: 978-618-5463-82-3
Αριθμός σελίδων: 64
Διαστάσεις: 19×12
Τιμή: 9,54
Εικαστικό εξωφύλλου: Ευαγγελία Παπασωτηρίου
Έτος έκδοσης: 2024
Είδος: Ποίηση
Δείγμα γραφής
γιατρός των δέντρων
Τα χέρια του Stsyapan Latypau
είναι θαυματουργά.
Ανασταίνουν τα δέντρα που έχουν
καταδικαστεί να κοπούν από τη ρίζα
ή να καούν.
Τον θαυμάζω·
προστρέχει στους αρρώστους ή
στους ετοιμοθάνατους ασθενείς του
κάθε φορά που τον καλούν αγνοί
συμπατριώτες Λευκορώσοι.
Άραγε τι γλυκόλογα σκέφτεται
για να τους κανακέψει;
Πώς νανουρίζει τα πονεμένα μέλη
και ναρκώνει τις φλεγμονές;
Δεν θα δεις ποτέ τον γιατρό των δέντρων
χωρίς τα εργαλεία του:
σφήνες, γάντζους, βαρούλκα,
ράβδους στήριξης ή αντιστήριξης,
μα και τα πλέον απαραίτητα:
τσεκούρια και πριόνια.
Αφουγκράζεται τον νοσηρό φλοιό
αφαιρεί τα πεθαμένα κύτταρα
και αφού καθαρίσει επιμελώς το πύον
καυτηριάζει τα αποστήματά του·
με τις τομές του, άλλοτε επιφανειακές και
άλλοτε βαθύτερες (δεν έχει σημασία)
το οξυγόνο εισρέει ανάμεσα στις ίνες
δίνει παράταση για λίγες ώρες
ή και μέρες.
Σήμερα, στο σιδερένιο του κελί
και πριν ολοκληρωθεί η εξέταση
των αδιάφθορων τάχα μαρτύρων
ο Stsyapan καρφώνει αποφασιστικά
στη βάση του λαιμού του το φτηνό στυλό.
Όσο ο πρόεδρος του δικαστηρίου
παρακαλά μην του πεθάνει άδοξα
μέσα στην αίθουσα προτού το καθεστώς
αποφασίσει αμετάκλητα την τύχη του
ο Stsyapan θα κόψει και τις φλέβες του
με την ίδια βαθιά αίσθηση καθήκοντος
με την οποία ασκούσε μέχρι πρότινος
το επάγγελμά του.
Βιογραφικό
Η Ελευθερία Τσίτσα είναι πτυχιούχος του Τμήματος Αγγλικής Γλώσσας και Φιλολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές «Στο μείον δύο» (Ιωλκός, 2013), και «Μετά, ραντεβού στις τουλίπες» (Πατάκης, 2018). Έχει συμμετάσχει στις συλλογικές εκδόσεις «Η ποίηση συναντά την ποίηση» (Ιωλκός, 2014) και «Μαραθωνοδρόμοι» (Το Σπίρτο, 2014). Ποιήματά της έχουν φιλοξενήσει έντυπα και ηλεκτρονικά περιοδικά: Ποιητική, Φρέαρ, Λογοτεχνία 21, Βαρελάκι.
Έχει μεταφράσει έργα ξένων ποιητών και συγγραφέων για την Ποιητική, το Φρέαρ και το Διεθνές Φεστιβάλ Ποίησης που διοργανώνει ο Κύκλος Ποιητών.
Μετέφρασε στα ελληνικά το βιβλίο “Απομεινάρια μιας άλλης εποχής” του Nikola Madžirov (Θράκα, 2024).
