Το νέο τεύχος της έντυπης Θράκας είναι εδώ!

Το 10ο τεύχος του Περιοδικού Θράκα είναι αφιερωμένο στο περιβάλλον.

Το περιβάλλον αποτελεί για εμάς το σπουδαιότερο από όλα τα θέματα – η Γη, άλλωστε, είναι ο πλανήτης στον οποίο ζούμε όλοι μας. Χωρίς τον πλανήτη μας δεν υπάρχει ποίηση και δεν υπάρχει ζωή. Μπορούμε να τον φανταστούμε σαν ένα σπίτι που λίγο λίγο αποδομείται από τους ενοίκους του ή σαν ένα πλοίο σταδιακά βυθιζόμενο, εξαιτίας των οπών που ανοίγει το πλήρωμά του στον πυθμένα του. Αυτές οι μεταφορές αδυνατούν να αποτρέψουν την καταστροφική διαδικασία που έχει ξεκινήσει εδώ και πάρα πολύ καιρό η ανθρωπότητα. Μπορούν μονάχα να εμπνεύσουν μεμονωμένα άτομα να αλλάξουμε την οπτική που έχουμε πάνω στη σχέση μας με τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Όσο η εκάστοτε μεταφορά είναι άκρως επικοινωνιακή –με την έννοια ότι το νόημα της είναι εγκιβωτισμένο στην κατασκευή της, αλλά απαιτεί την ενεργό συμμετοχή του αναγνώστη για να συνκατασκευάσει το νόημα– το να γράψεις μια μεταφορά με νόημα γεμάτο από ανησυχίες κοινωνικές δεν προσφέρει πολλά, εάν ο σπόρος της στόχευσής του δεν βρει ευήκοα ώτα. Η γραφή και η ανάγνωση μιας ποίησης με κοινωνική στόχευση είναι, ακριβώς λόγω αυτής της συσχέτισης, εξαιρετικά οικολογική από μόνη της: ο ποιητής, υπολογίζοντας στον αναγνώστη, θεωρεί πως οι δυο τους, κατά τη διαδικασία παραγωγής του μηνύματος που φέρει το ποίημα, από κοινού συνιστούν ένα αμοιβαία αξιόπιστο σύστημα παραγωγής. Ο ποιητής χρειάζεται έναν αναγνώστη για να παράγει κάποιο νόημα από το ποίημα. Ο αναγνώστης χρειάζεται έναν ποιητή για να του δώσει ένα ποίημα πάνω στο οποίο μπορεί να παράγει νόημα.

Αυτή η δυναμική βασίζεται πάνω στην ενσυναίσθηση. Δηλαδή πάνω στην προθυμία από τη μία πλευρά να μοιραστείς και από την άλλη να κατανοήσεις. Δεν υπάρχει λογοτεχνία χωρίς κάποιας μορφής έκφραση ενσυναίσθησης και καθώς εμείς, σαν είδος, έχουμε διατηρήσει τη λογοτεχνία για χιλιάδες χρόνια, αυτό σημαίνει πως συλλογικά είμαστε ικανοί να λειτουργούμε κατ’ αυτόν τον τρόπο. Θα μπορούσε κανείς να πει πως πρόκειται για ένα φυσικό μας χαρακτηριστικό. Επομένως, οφείλουμε να χρησιμοποιήσουμε αυτό το χαρακτηριστικό που μας χάρισε η φύση και να το ενεργοποιήσουμε στην προσπάθεια να μπει ένα τέλος στο βλάψιμο της φύσης.

Οι δυναμικές στις οποίες εμπλεκόμαστε καθώς γράφουμε και διαβάζουμε είναι ίδιες με εκείνες της καθημερινής μας ζωής. Η γλώσσα της εγκατάστασης μας στους χώρους που ζούμε είναι η γλώσσα της αμοιβαίας παραγωγικής εξάρτησης ανάμεσα στην φυσικοποιημένη ανθρωπότητα και την τιθασευμένη φύση. Η φύση
είναι ο μεγαλύτερος δημιουργός που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα. Έχει παράξει ποικιλία μορφών τέχνης, από τοπία, είδη έμβιας ύπαρξης, ως και είδη φρούτων. Έχει συγγράψει τον πιο μεγαλοπρεπή ύμνο –εκείνον που παρέχει τη δυνατότητα
σε κάθε τι ζωντανό να εξακολουθήσει να υπάρχει, καθώς και τη ζοφερότερη υπαρκτή ιστορία τρόμου– εκείνη της θνητότητας των πάντων. Ως αναγνώστες αυτών των ιστοριών είναι απαραίτητο να διατηρήσουμε τον σεβασμό μας στο αυθεντικό κείμενο.

Καθώς η φύση μας δίδαξε πως να είμαστε άνθρωποι, κι έτσι δημιουργήσαμε την ποίηση, η ποίηση μπορεί να μας διδάξει πώς να είμαστε υπεύθυνοι και ενσυναισθητικοί δημιουργοί και αποδέκτες των πραγμάτων που υφίστανται στη φύση.

Τα ποιήματα που παρουσιάζονται εδώ μιλάνε για την κλιματική αλλαγή. Όσα ποιήματα έχουν συμπεριληφθεί σε αυτό το τεύχος έχουν δημιουργηθεί από ποιητές όλων των γενιών, προερχόμενους από διάφορα μέρη της ελληνικής επικράτειας. Είμαστε χαρούμενοι που βλέπουμε φωνές, με ποικιλία σε ηλικίες και τόπους καταγωγής, να ενώνονται με αφορμή την ανάγκη διατήρησης του πλανήτη μας.

Οι ποιητές που περιλαμβάνονται σε αυτό το τεύχος επιλέχθηκαν από τις συμμετοχές στο ανοιχτό κάλεσμα του Περιοδικού Θράκα, το οποίο έγινε σε συνεργασία με την Πρωτοβουλία για τις Δημόσιες Ανθρωπιστικές Επιστήμες Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (SNFPHI) του Πανεπιστημίου Columbia.

Πρόκειται για τους: Δημήτρης Αγγελής, Ελισάβετ Αρσενίου, Πόπη Αρωνιάδα, Σοφία Γουργουλιάνη, Άννα Γρίβα, Νίκος Δασκαλόπουλος, Τώνια Τζιρίτα Ζαχαράτου, Δώρα Κασκάλη, Ηλίας Κεφάλας, Έλσα Κορνέτη, Νικόλας Κουτσοδόντης, Ιωάννα Λιούτσια, Αντώνης Μακρυδημήτρης, Ειρήνη Μαργαρίτη, Αρτέμης Μαυρομμάτης, Χάρης Μελιτάς, Αντώνης Μπαλασόπουλος, Κωνσταντίνος Μπούρας, Βαγγέλης Μπριάνας, Χίβα Παναχί, Γιάννης Πατίλης, Ειρήνη Ρηνιώτη, Μαρία Σουρλά, Γιάννης Στεφανάκης, Στέφανος Τσιμπουρλάς Κρητικίδης, Λίνα Στεφάνου και Β3, 1ο Δημοτικό Σχολείο Ωραιοκάστρου.

Ιδιαίτερη είναι η χαρά μας για την παραλαβή ενός συγκινητικού, γεμάτου ειλικρίνεια και καλογραμμένου ποιήματος από τους μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου. Αυτό μας γεμίζει με την ελπίδα πως τόσο η ποίηση όσο και η φύση έχουν μέλλον στις επόμενες γενιές.

Από το Editorial του τεύχους 10

 

Στοιχεία περιοδικού:

Τιμή: 7,40
Σελίδες: 56
ISSN: 22416811
Έτος έκδοσης: 2023