Δύο ποιήματα της Prageeta Sharma

Μετάφραση: Λίνα Φυτιλή

1.Δεν μπορώ να σε ξεχάσω

Υπάρχουν στερεότυπες χειρονομίες
στην τραπεζαρία
όπου γινόμαστε δημόσιοι σύντροφοι
ενός συμβιβασμού.

Αν δεν σηκώσω ποτέ αυτό το φορτίο,
για να εκφράσω τη μικρή περιπλοκή τoυ ύφους,
δε θα νιώσω ποτέ βέβαιη
αν έχω ζήσει μια ικανοποιητική ζωή.

Δεν είμαι σίγουρη
για την επείγουσα ανάγκη
που βρίσκεται κάτω από τη συστολή.

Υποχρεωμένη να διαπραγματεύομαι,
μιλώ εκτάκτως.
Δεν υπάρχει τίποτα
να κάνει κάποιος
όταν συμπεριφέρονται φριχτά.

2.Ποίημα για τον Leigh Hunt

Βρίσκω τρόπους να διατηρώ
μια αίσθηση ηρεμίας
αλλά δεν είναι πάντα εύκολο: για παράδειγμα,
δεν κρατώ τις απορίες μου κατεσταλμένες.

Τι είδους ήλιος εκθέτει τις ακτίνες του
πάνω από τους λόφους αλλά έπειτα σιωπά
σαν μια συνηθισμένη λάμπα,
μικρή κι εσωστρεφής;

Επιπλέον, τι φεγγάρι φιλτράρει
την σκληρή λευκότητα του χιονιού
έτσι ώστε να μπορεί μόνο να ιδωθεί
από τον γενικά ανοσοποιημένο, ερωτοχτυπημένο
από τα ελάχιστα ονομαστά;

Άφησέ με να περιπλανηθώ με τον Κητς
και την ταξιδιάρική του έκφραση
και να προσπαθήσω να καταλάβω
αν το ποίημα με κρατά κλεισμένη
σε μια έκσταση
για την οποία η φευγαλέα, εξωτερική μου ζωή
δεν θα απολογηθεί.

 

 

Η Prageeta Sharma έχει γεννηθεί το 1972 και είναι σύγχρονη Αμερικανίδα ποιήτρια. Διδάσκει σαν καθηγήτρια στο Κολλέγιο της Πομόνα. Έχει γράψει τις συλλογές: Η ακολουθία της θλίψης (Wave Books, 2019), Περιβόητα τοπία (Fence Books, 2007), H ανοιχτή ερώτηση ) Fence Books, 2004), το οποίο κέρδισε το 2004 το Fence Modern Poets Prize κ.α.