Τρία ποιήματα της Μπρικένα Γκίστο
Μετάφραση στην αλβανική γλώσσα: Sokol Çunga
Tre poezi nga Brikena Gishto
Shqip: Sokol Çunga
«Αύγουστος ή οι ώρες»
Υπάρχουν κάποιες άβολες ώρες
αυτές τις ώρες η σκέψη ξεβολεύεται
και η ανάσα δε χωράει πια στο σώμα.
Τις ώρες αυτές
η ησυχία μοιράζεται στα δύο
στα τέσσερα
στα έξι
διαλύεται στα εφτά
κι αρχίζει τις μονές διαδρομές ξανά
εκείνες οι ώρες
είναι δικές μας.
“Gusht ose orët”
Janë ca orë të papërshtatshme
atyre orëve mendimi çartet
dhe fryma nuk nxë më në trup.
Atyre orëve
qetësia ndahet më dysh
më katërsh
më gjashtë
shpërbëhet në shtatë
dhe nis rrugëtimet e vetme sërish
ato orë
janë tonat.
«Στην άκρη του κόσμου»
εκεί
στην άκρη του κόσμου
στην πηγή της σκέψης
στην τομή της ύπαρξης
στο τέλος του σκότους
στην αρχή της δύσης
στην αυγή του κόσμου
εκεί
δεν
χωράει
τίποτα
πια
στην άκρη
του κόσμου
χτίζονται
οι σιωπές.
“Në skaj të botës”
atje
në skaj të botës
tek burimi i mendimit
tek çarja e ekzistencës
tek fundi i errësirës
tek fillimi i perëndimit
tek agu i botës
atje
nuk
nxë
më
gjë
në skaj
të botës
ndërtohen
heshtjet.
«Σαν το νερό που κυλάει»
Θα έρθουν οι μέρες που
θα μυρίζουμε το χώμα μετά τη βροχή
και θα είναι όμορφες οι σκέψεις μας
θα τρέχουμε με γυμνά πόδια
και δε θα μας πονάνε τα δάχτυλα
κανένα εμπόδιο πια
θα χτίσουμε το σπίτι μας δίπλα στο ποτάμι
και θα βουτάμε στα όνειρά μας με το κεφάλι
και το πρωί θα μας ξυπνάνε τα πουλιά
θα φέρνουν νότες στο τραπέζι και ψωμί
να τις τρώμε
και θα τις τρώμε
και δε θα βγαίνουν λέξεις από το στόμα μας πια
μα
μουσικές
μελωδίες
~ααα
αα
α
εε~
εε
ε
το φως που θα μπαίνει από το παράθυρο θα ζεσταίνει τις κρύες μύτες μας
και θα περπατάμε στο δάσος
και θα τρέχουμε
δε θα βιαζόμαστε, όμως, πια
και τα δέντρα θα σκεπάζουνε τους φόβους μας
οι μέλισσες θα έχουν κι αυτές σπίτι
τα ζώα δίπλα μας θα μιλούν στη δική τους γλώσσα
κι εμείς θα την κατανοούμε
κι εμείς θα κ α τ α ν ο ο ύ μ ε
θα μιλάμε μια άλλη γλώσσα
η γλώσσα των ονείρων μας
θα γίνει η γλώσσα μας
ρήματα όπως: ακούω, κατανοώ, αγαπώ, χαϊδεύω, αγκαλιάζω, μυρίζω
ουσιαστικά όπως: εμπιστοσύνη, κατανόηση, φροντίδα, πίστη, αφοσίωση, φως, ελπίδα, αγάπη
θα ξεχυθούν στο ποτάμι
θα πέφτουν τα φύλλα
θα ταξιδεύουμε μαζί τους
ο αέρας
θα χαϊδεύει
την πλάτη μας
οι ώμοι μας δε θα έχουν βάρος
οι αγκώνες μας δε θα κάνουν γωνίες
τα γόνατά μας δε θα τρέμουν πια
το σώμα μας
θα στρογγυλέψει
θα χωράει όλος ο κόσμος
θα έρθουν οι μέρες
που το σπίτι δίπλα στο ποτάμι
θα γίνει το σπίτι μας
η γλώσσα των ονείρων
θα γίνει η γλώσσα μας
δε θα μιλάμε πια με λέξεις
θα αγαπάμε
δίχως σκέψεις
δίχως όρια
θα αγαπάμε
δίχως όρια
θα αγαπάμε
δίχως όρια
θα
σε
ψάχνω
μέσα
μου
σαν
το
νερό
που
κυλάει.
“Si uji që rrjedh”
Do të vijnë ditët kur
kemi për të nuhatur dheun pas shiut
dhe mendimet të bukura kemi për t’i pasur
do të rendim këmbëzbathur
dhe gishtat s’kanë për të na dhembur
asnjë pengesë më
do të ndërtojmë shtëpinë buzë lumit
dhe do të zhytemi me kokë në ëndrra
në mëngjes kanë për të na zgjuar zogjtë
nota dhe bukë do të sjellin në tryezë
që t’i hamë
dhe do t’i hamë
dhe nga goja s’ka për të dalë më fjalë
por
muzikë
melodi
~aaa
aa
a
ee~
e
e
drita që do të hyjë nga dritarja do të ngrohë hundët tona të ftohta
dhe do të baresin në pyll
dhe do të rendim
s’do të ngutemi më
dhe pemët do të mbulojnë frikërat tona
bletët do të kenë, dhe ato, shtëpi
kafshët pranë nesh do të flasin gjuhën e tyre
e ne do ta kuptojmë
e ne do të k u p t o j m ë
do të flasim një tjetër gjuhë
gjuha e ëndrrave tona
do të bëhet gjuha jonë
folje si: dëgjoj, kuptoj, dashuroj, ledhatoj, përqafoj, nuhas
emra si: mirëbesim, mirëkuptim, kujdes, besim, përkushtim, dritë, shpresë, dashuri
do të derdhen në lumë
do të bien gjethet
do të udhëtojmë me to
flladi
do të na ledhatojë
shpinën
supet tanë s’kanë për të pasur peshë
kyçet s’do të bëjnë kënde
gjunjët s’do të na dridhen më
trupi ynë
do të rrumbullakoset
do të ketë vend për gjithë botën
do të vijnë ditët
kur shtëpia ndanë lumit
do të bëhet shtëpia jonë
gjuha e ëndrrave
do të bëhet gjuha jonë
nuk do të flasim më me fjalë
do të dashurojmë
pa mendime
pa kufij
do të dashurojmë
pa kufij
do të dashurojmë
pa kufij
do
të
të
kërkoj
brenda
meje
porsi
ujin
që
rrjedh.
H Μπρικένα Γκίστο είναι σκηνοθέτρια και ποιήτρια. Γεννήθηκε το 1992 στην Αλβανία, μεγάλωσε στη Σκιάθο και ζει στην Αθήνα. Είναι απόφοιτη της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης «Ανδρέας Βουτσινάς», του Τμήματος Αγωγής και Φροντίδας στην Πρώιμη Παιδική Ηλικία του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής και εκπαιδευόμενη Διερμηνέας Ελληνικής Νοηματικής Γλώσσας. Τον Φεβρουάριο του 2022 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ιωλκός η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο «Πέρα από τους φράχτες».
