1. «Γένεσις» και «Δευτερονόμιον, Ι»
Είχαν τα όνειρά μου
τα χρώματα της Ίριδας
και τά’κρυψα κάτω απ’ το κράνος μου
(γιατί ήμασταν λαγωνικά εν μέσω της
ερήμου ‒παρ’ όλο που μπροστά μας
ξανοιγόταν η θάλασσα‒ και οι ψυχές μας
βαριές απ’ το παιχνίδι στη τραμπάλα και
γερασμένες απ’ τη συνεχή ονειροπόληση).
Ήμασταν λεγεώνες, εκπαιδευμένες απ’
αλεπούδες, ατίθασες και αδίστακτες
αποτελούμενες από κουνέλια -ροζ,
μαύρα, κίτρινα, τα περισσότερα: γκρι.
Λοιπόν, δόξα στα κουνέλια που στη ζωή
τους τάχθηκαν να φυλάνε τις φωλιές τους.
Και περισσότερη δόξα αρμόζει σ’ αυτούς
που ξέρουν (και ο Λαγός το ξέρει) ότι
θα γίνει το κακό στο τέλος που οι αλεπούδες,
εξ αίφνης, θα φανούνε.
2. «Έξοδος» και «Δευτερονόμιον, ΙΙ»
Όταν το άγχος και η ασθένεια
σε έχει κάνει να μην τρως,
και οι Λαγοί σού λένε μόνο
πως κατέληξες νεκρός,
θυμήσου! τι λέει ο γιατρός:
«Πάρε Μπρος! Πάρε Μπρος!»
Κοίτα γύρω τα μεγάλα αστέρια
που έχουνε στους ώμους οι λαγοί.
Το χρόνο χάνουμε όλα τα μεσημέρια
εγώ, εσείς, και άλλοι, οι ΛΟΧΑΓΟΙ.
Δια τους αντάρτες και όλους αυτούς,
που αστέρια στους ώμους δεν έχουν (μ’ αντέχουν):
μονίμους, εφέδρους, και άλλους καυτούς,
(που ΑΝΑΘΕΜΑ στην πόρτα σου
καρφώνουν και φεύγουν).
Βρες έναν λόγο να κάνεις και φίλους,
να βρίσκεις «αθώους» εκεί που δεν το θες,
να διώχνεις φίλους σου που παίζουνε με σκύλους·
πες πως ‘το Αύριο κηδεύτηκε προχθές’.
Δια του ιππότες που έχουν χαρεί,
μιας και δεν ιππεύουν πριν την υπηρεσία.
Δια τούτο το κράνος που δεν έχει φθαρεί
και, έτσι, αργά θα αποκτήσεις, λίγη, αυτογνωσία.
Πίσω απ’ το πρόσωπο υπάρχει μια μάσκα,
πίσω απ’ τη μάσκα υπάρχει μια στολή,
πίσω απ’ τα αστέρια υπάρχουν κάτι κάστρα,
μέσα στα κάστρα η θλίψη είναι πολλή.
Δια το Βασίλειο ή άλλους κακούς,
που απ’ την ψυχή σου κομμάτια μασουλάν’ λίγο-λίγο,
και δεν τ’ αναγνωρίζεις, παρά μόνον τ’ ακούς
μόλις ο Φιλοκτήτης ψιθυρίσει: «Παρά λίγο…»
Σύντομο βιογραφικό σημείωμα
Ο Γιώργος Μακρίδης (1991) γεννήθηκε στη Ρόδο, αλλά είναι μόνιμος κάτοικος Σταυρούπολης. Είναι απόφοιτος τμήματος Φιλοσοφίας και στα ενδιαφέροντά του περιλαμβάνονται οι σχέσεις φιλοσοφίας και λογοτεχνίας, η θεωρία και η πρακτική της μετάφρασης καθώς και η Ποίηση.
