Κλειδαρότρυπα
άνοιξα την πόρτα
κανείς
έκλεισα την πόρτα
μάτια χύθηκαν
στο πάτωμα
άλλα κόλλησαν
στην κλειδαρότρυπα
από τότε αφήνω μια σχισμή
μη θρηνήσουμε νέα θύματα
τα βράδια
φοβάμαι τις λέξεις
που αντιγράφουν τον εαυτό τους
η φλέβα μου διαμαρτυρόμενη αναμένει
ο έχων ώτα κύριε
ουρλιάζει ο κραδασμός στο τραπέζι
όσα σκαλιά κι αν σκαρφάλωσα
για να σταθώ στο ύψος μου
η ανεμόσκαλα ξέχασε πως
τα σύννεφα αλλάζουν σχήματα
θρυμματισμένα κόκκαλα
στάζει η αλήθεια
τινάζω το γιακά μου βιαστικά
να αποποιηθώ την ευθύνη
τα βράδια
κοιτάζω τα αστέρια
μετράω θανάτους
παραλήπτης
η αναμονή
δε μάδησε ποτέ
αβεβαιότητα
κι αν πέρασα
το βλέμμα για ουρανό
θα σταθώ υπόλογη
στα διαφυγόντα όνειρα
γι’ αυτό τα αδέσποτα χαμόγελα
πρέπει να φτάνουν
με συστημένο γράμμα
να μειώνουμε τις απώλειες
να θυμηθώ
να θυμηθώ
όταν ξυπνήσω
να βάλω τα παπούτσια
τα σωστά παπούτσια
γιατί προχτές ήταν μικρά
και τα βήματα αβέβαια
να θυμηθώ
να δέσω τα κορδόνια
να κρατάνε τα όρια
να θυμηθώ
να διαλέξω το χρώμα
και ίσως κάποτε
να θυμηθώ
να ζω χωρίς αυτά
Σύντομο Βιογραφικό
Η Ελένη Παπαλαμπροπούλου γεννήθηκε στην Αθήνα. Ποιήματά της έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ανθολογίες. Η πρώτη της ποιητική συλλογή με τίτλο Διάφανο Καταφύγιο (εκδ. Θράκα, 2019) συμπεριλήφθηκε στα τρία καλύτερα της βραχείας λίστας των βραβείων του περιοδικού «Ο Αναγνώστης» στην κατηγορία πρωτοεμφανιζόμενοι στην ποίηση. Η ποιητική της συλλογή σε συνεργασία με τον Φάρο Τυφλών της Ελλάδος έχει μεταγραφεί και εκτυπωθεί στο σύστημα ανάγνωσης και γραφής τυφλών braille και είναι διαθέσιμη σε φορείς και βιβλιοθήκες για ανθρώπους με προβλήματα όρασης σε Ελλάδα και Κύπρο. Η ίδια έχει επίσης επιμεληθεί και μεταγράψει στο σύστημα Braille την ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης με τίτλο Ποίηση σε Braille.
