ΠΝΟΗ
Ι
Πνοή ανέμου που ϕυσάς και έρχεσαι όταν
στα μπαλκόνια έξω τις νύχτες καθόμαστε
να αρμενίσουμε στον ουρανό
αναρριχώμενων ανθέων
ελαϕριά πνοή
όσο κουνάει τα ϕτερά η πεταλούδα
όσο πατούνε στα λουλούδια
οι μέλισσες
ρουϕώντας το χυμό έρωτα κάνοντας
με στόμα και με πόδια
του χώματος και του καιρού
τις διαρκείς μεταβολές απομυζώντας
γιατί ποιος είπε
ποιος ταξινόμησε αλλού στη συλλογή του
αλλού τις πεταλούδες
τις μέλισσες και τα ϕυτά
αλλού τις γάτες τις κατσίκες
ή τα δέντρα
αλλού το στόμα αλλού το σπέρμα
αλλού τους στημόνες και τα αιδοία
πνοή ανέμου
που απαλά πρόσωπα σώματα χαϊδεύεις
όλο και πιο γυμνά
στην ασκέπαστη νύχτα ριγμένα
όταν ο θόλος τ’ ουρανού πάνω στη γη
κολλάει
και μες στο σμίξιμο εμείς
χωμένοι στην ερωτική αγκαλιά τους
πλάσματα της καλοκαιρίας
ηδονικά ηδύτητα να κυνηγάμεκαι να δεχόμαστε
από του δέρματος τους πόρους
περάσματα ανοιχτά του έξω μέσα
διόδους προς τις ϕρένες την καρδιά
τη μνήμη
όλοι
μικροί πομποί και δέκτες στο μέγα χωνί
του αενάως στροβιλιζόμενου
σύμπαντος
πνοή ανέμου αύρα θαλασσινή
ϕωνής ψιθύρισμα
να με αρπάζεις λέω
στην αγκαλιά σου
με τη δική σου βία
και τρυϕερά
να αϕήνομαι
ΙΙ
Τα καλοκαιρινά μεσημέρια
ο καπνός της ψυχής
ανεβαίνει και διαλύεται μέσα στα προηγούμενα
τα παρελθόντα έτη
ορθή η ανάμνηση
να καεί περιμένει
στην επόμενη
η ίδια μέρα της χρονιάς αυτής – 20 Αυγούστου
με μίας άλλης
του τότε η ζέστη ο ιδρώτας
η δροσερή μες στο νερό ανακούϕιση
στο τώρα να ακουμπήσουν
σε αιώνια επανάληψη
να ξαναγεννηθούν
πλατάνια γέρνουν στο νερό
οι γρύλλοι μεγάλες ακρίδεςόργανα πλησμονής
τη νύχτα
τ’ αστέρια
που κολυμπούν στον ουρανό
μάταια να νοστούμε
μας κοιτάζουν
Breath
(translated by Brian Sneeden, Cicada, New Directions 2022)
I.
Breath of wind you blow and come
on the balconies at night as we sit outside
gazing at the sky
flowers trellising
a light whiff
as the butterfly flickers its wings
and standing on a flower
bees
suck juices make love
with their mouths and feet
sucking what’s beneath
and the shifting weather
because who’s to say
who can categorize elsewhere
in his collection
elsewhere the butterflies
the bees and plants
elsewhere the cats the goats
or the trees
elsewhere the mouth elsewhere the semen
elsewhere the stamen and vulvas
breath of wind
you who gently caress faces bodies
gradually naked
tossed into unshuttered night
with the sky’s dome above the earth
wedged open
and in the joining we
slipped ourselves into their entwining
creatures of summer
sensually seeking a sweetness
and taking in
through the pores of our skin
open passages connecting outside and inside
pathways to the mind the heart
memory
all of us
tiny transmitters and receivers
in the great funnel
of the universe
spiraling endlessly
breath of wind breeze of the sea
voice whispering
I say take me
in your embrace
in your violence
and gently
let me go
ΙΙ.
On summer afternoons
the soul’s smoke
climbs and disperses into the previous
from other years
an accurate memory
waiting to be burned
inside the next
on this same day$August 20th
recalling
the heat the sweat
our cool respite in the water
in the now to be touched
in the eternal recurrence
of rebirth
plane trees lean down to the water
the crickets giant grasshoppers
organs of abundance
night
the stars
wading in the sky
each year
our vain return
to witness
Βιογραφικό
H Φοίβη Γιαννίση είναι ποιήτρια και αρχιτέκτων, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Το έργο της είναι διαμεσικό (γραφή, περφόρμανς, οπτικά και ηχητικά έργα και εγκαταστάσεις) και ερευνά την ποίηση στη σχέση της με τον τόπο και το σώμα. Έχει δημοσιεύσει οκτώ ποιητικά βιβλία, με τελευταία το Θέτις και Αηδών (Καστανιώτης 2022) και τη Χίμαιρα (Καστανιώτης 2019) ενώ η συλλογή της Ομηρικά (Κέδρος 2009) έχει δημοσιευτεί στα γερμανικά και στα αγγλικά. Στα αγγλικά πρόσφατα δημοσιεύτηκε η συλλογή της Cicada (2022) από τις New Directions σε μετάφραση Brian Sneeden.
Phoebe Giannisi, born in Athens, is a professor at the Department of Architecture of the University of Thessaly, a poet and an architect. She is the author of eight books of poetry, including Ομηρικά, (Ath-ens: 2009), published also in German (Homerika, translated by Dirk Uwe Hansen, Reinecke und Voss: 2016) and in English (Homerica, translated by Brian Sneeden, World Poetry Books: 2017), selected by Anne Carson as a Favorite Book of 2017 (Paris Review of Books). More recently in English: Cicada, (translated by Brian Sneeden: New Directions, 2022).
Giannisi’s most recent book is Thetis and Aedon (Athens: 2019). An architect, Phoebe Giannisi holds a PhD in Classics (Lyon II-Lumière), published as Récits des Voies. Chant et Cheminement en Grèce ar-chaïque, (Grenoble: 2008). Her work, in the field of Eco-Poetics. transverses the borders between vari-ous media, investigating the poetics of voice, body and place through performances, video and sound-works, poetic installations.
