Συνέντευξη Γκριγκ Μιούζ

“Το Καταφύγιο του Οδυσσέα” κατά τα έτη 2021 και 2022. “Το Καταφύγιο του Οδυσσέα” συνιστά ένα διεθνές πρόγραμμα λογοτεχνικών διαμονών για ποιητές, συγγραφείς και μεταφραστές, την διαχείριση του οποίου έχουν αναλάβει η Θράκα (Ελλάδα), το Sandorf (Κροατία), το Krokodil (Σερβία), Η Ένωση Σλοβένων Λογοτεχνών (Σλοβενία) και το Literature Across Frontiers (Ουαλία). Το πρόγραμμα βρίσκεται σε ισχύ τα τελευταία 4 χρόνια και μέσα στα χρόνια αυτά, 20 συγγραφείς έχουν διαμείνει στη Λάρισα για μια περίοδο 2 εβδομάδων, ενώ με τη σειρά τους 10 Έλληνες συγγραφείς έχουν διαμείνει σε πόλεις όπως η Λιουμπλιάνα, το Βελιγράδι, και το νησί Μλιετ. Αυτή είναι η συνέντευξη της ποιήτριας Γκριγκ Μιούζ, που διέμεινε στη Λάρισα κατά τον τελευταίο κύκλο του προγράμματος. Οι αιτήσεις για τους Έλληνες συμμετέχοντες στο νέο κύκλο θα ανοίξουν σύντομα, ενώ η δίγλωσση ανθολογία με τα ποιήματα των συμμετεχόντων “Κάπου στο ενδιάμεσο /Somewhere in the Middle”, εχει εκδοθεί και μπορείτε να μάθετε περισσότερα εδώ.

To project χρηματοδοτήθηκε από το Πρόγραμμα Creative Europe και το Ελληνικό Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού.

1. Ποια περίοδο βρισκόσουν στη Λάρισα; Ήταν η πρώτη σου φορά στην Ελλάδα;
Ήμουν στη Λάρισα τις δύο τελευταίες εβδομάδες του Αυγούστου του 2021, και ήταν γενικά η πρώτη μου φορά στην Ελλάδα.

2. Πως πέρασες κατά τη διάρκεια της διαμονής σου στο πρόγραμμα του Ulysses’ Shelter; Ποια ήταν η εντύπωση σου για την πόλη;
Πέρασα μια βδομάδα στη Βελίκα, δίπλα στη θάλασσα, και ξόδεψα πολύ χρόνο κολυμπώντας και διαβάζοντας στην παραλία. Ήταν δύσκολο για μένα να δουλέψω μέσα στη ζέστη, οπότε κυρίως διέθετα τα απογεύματα για το γράψιμο. Τη δεύτερη εβδομάδα ήμουν στην ίδια τη Λάρισα, στο κέντρο της πόλης. Μου άρεσε η Λάρισα πολύ, φαίνεται ωραίο μέρος για να μείνει κανείς, γεμάτη από τοπικές επιχειρήσεις, που δίνουν την αίσθηση ότι η πόλη δεν έχει εξαγοραστεί από πολυεθνικές, ενώ οι δρόμοι είναι γεμάτοι ζωή. Τη δεύτερη εβδομάδα συμμετείχα στο Θεσσαλικό Φεστιβάλ Ποίησης, οπότε είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω σε μέρη όπως τα Τρίκαλα και η Μακρυνίτσα, τα οποία ήταν όμορφα.

3. Ταξιδεύεις συχνά; Πως επηρεάζει η αλλαγή του τόπου ή η παραμονή σε έναν τόπο τη δημιουργικότητα σου;
Συνήθιζα να ταξιδεύω πολύ, πριν τον COVID. Οι γονείς μου είναι από διαφορετικές χώρες, τις ΗΠΑ και την Μεγάλη Βρετανία, οπότε μεγάλωσα ταξιδεύοντας πολύ και είναι ένα μεγάλο κομμάτι της ταυτότητας μου, αλλά καθώς μεγάλωνα, ξεκίνησα να συλλογίζομαι όλο και περισσότερο τις κλιματικές επιπτώσεις των ταξιδιών, και το προνόμιο μου σαν λευκό άτομο με διπλή εθνικότητα. Και φυσικά, τώρα η απώλεια της υπηκοότητας μου της ΕΕ έχει κάνει τη μετακίνηση στην Ευρώπη ακόμα δυσκολότερη, οπότε αυτό επηρεάζει.
Σχετικά με την δημιουργικότητα, σίγουρα θεωρώ πως, όντας σε ένα καινούριο και άγνωστο μέρος, βρίσκομαι σε έναν χώρο κατάλληλο να δουλέψω και να σκεφτώ. Όλα είναι κατά κάποιο τρόπο πιο ευκρινή και ξεκάθαρα.

4. Μίλησε μας περισσότερο για το έργο σου. Γράψεις αυτή την περίοδο κάτι καινούργιο;
Μόλις εξέδωσα ένα καινούργιο βιβλίο που λέγεται merch y llyn, μια συλλογή ποιημάτων με θέμα το νερό, τα γυναικεία σώματα, την ευγένεια, τη βία και την επιβίωση. Αλλά πάντα τείνω να έχω πολλά πρότζεκτ ταυτόχρονα. Δουλεύω επίσης ένα βιβλίο για ταξίδια, σχετικά με τον χρόνο που διέσχισα μόνη μου με ποδήλατο τη Νότια Αμερική, και ένα βιβλίο με δοκίμια για το νερό (ένα θέμα που επανέρχεται). Το μεγαλύτερο μέρος του έργου μου είναι στα ουαλικά, αλλά μόλις τελείωσα τη συνεπιμέλεια μιας ανθολογίας στα αγγλικά, σχετικά με την Ουαλία και τον ουαλισμό, που λέγεται Welsh (πληθυντικός), το οποίο θα εκδοθεί από τις εκδόσεις Repeater Books, τον Μάρτιο του 2022.

5. Είναι η λογοτεχνία σημαντική γενικά; Εάν ναι -γιατί ναι; Αν όχι -γιατί όχι;
Από τη σκοπιά κάποιου που ομιλεί μια μειονοτική γλώσσα, ναι, είναι κρίσιμο, η λογοτεχνία καθίσταται ζήτημα υπαρξιακό. Από άλλες σκοπιές, ίσως όχι. Τα ποιήματα δεν θα διασώσουν το τροπικό δάσος. Άρα, είναι σχετικό. Αλλά ναι, σε τελευταία ανάλυση νομίζω ότι είναι σημαντική. Η λογοτεχνία είναι πιθανώς τόσο παλιά όσο και η ίδια η γλώσσα, από την άποψη της αφήγησης και της ποίησης. Τα αρχαιότερα ιχνή της ουαλικής κουλτούρας βρίσκονται στα νανουρίσματα και τις ελεγείες, πράγματα χωρίς υλική αξία, αλλά οι πρόγονοι μας τα διατήρησαν και τα πέρασαν στους επόμενους, προφορικά, έπειτα γραπτώς. Οπότε ναι, θεωρώ ότι είναι σημαντική, ακόμα κι αν δεν καταλαβαίνουμε πλήρως γιατί ή πως.

6. Με ή χωρίς την παροχή συμφραζομένων, παράθεσε μια φράση που είπες εσύ ή κάποιος άλλος κατά τη διαμονή σου στη Λάρισα, την οποία θυμάσαι ακόμα.
Από εδώ η Γκρικ Μιούς (η Ελληνίδα μούσα). Συγγνώμη, εννοούσα Γκρίγκ Μιούζ.

***
Η Grug Muse, (1993, Βόρεια Ουαλία) είναι Ουαλή ποιήτρια, περφόρμερ και ερευνήτρια από το Nantlle Valley της Βόρειας Ουαλίας. Έχει σπουδάσει Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο του Νότιγχαμ και στην Τσεχία. Είναι αρχισυντάκτρια και συνιδρύτρια του λογοτεχνικού περιοδικού Y stamp, και έχει εκδώσει τις ποιητικές συλλογές «Ar Ddisberod» (2017) και «Llanw + Gorwel» (2019).
Έργα της έχουν δημοσιευθεί σε περιοδικά τόσο ουαλικής όσο και αγγλικής γλώσσας, όπως: O’r Pedwar Gwynt, Poetry Wales, Codi Pais, Panorama: the journal of intelligent travel, και σε ανθολογίες όπως When they start to love you as a machine you should run  (New River Press, 2019),  Cheval 11  (Parthian, 2018) και  Cyfrol Gŵyl y Ferch  (Gŵyl y Ferch, 2019).
Συμμετείχε στο πρόγραμμα Writers at work του Hay Festival 2018-2019 και τώρα εργάζεται στο διδακτορικό της πάνω στην ουαλική ταξιδιωτική λογοτεχνία, με χρηματοδότηση από το βρετανικό Arts & Humanities Research Council.

Μετάφραση: Νικόλας Κουτσοδόντης