Λεωφόρος Αλεξάνδρας*
Σκουριασμένες κίτρινες λάμπες σε βιτρίνες
Ξεγυμνωμένα εξωτικά δέντρα
Κάποτε ερχόμουν εδώ για να πάρω έναν φίλο
Δεν ήθελε να έρχεται μόνος του στο σπίτι μου
Τώρα περπατάει μόνος κάθε Τετάρτη
Στο ίδιο παρακλάδι που έμενε κάποτε αυτός ο πρώτος μου φίλος
ανάμεσα σε ένα αρτοποιείο και τρεις κόκκινους θάμνους
μένει τώρα ένα πρόσφατο φλερτ απ’ το Παρίσι
Στα πράσινα παγκάκια απαγορεύονται οι ερωτευμένοι
Βρίσκουν καταφύγιο σε μια κίτρινη πυλωτή
Σκύλοι βγάζουν βόλτα τους ανθρώπους τους
Γέροι βγάζουν βόλτα τις τρύπιες κάλτσες τους
Παίζουν σκάκι με το θάνατο
Ο θάνατος έχει πιει επτά ποτήρια κρασί
Έχουν κοκκινήσει τα μάγουλά του
Ένα μεγάλο κίτρινο Δέλτα κατηφορίζει από τα Εξάρχεια
Εισαγωγές
Εξαγωγές
Ανταλλαγές
Ανακαινίσεις
Ονείρων
Μεγάλη ευθύνη
Το άγαλμα της Αθηνάς ξεπροβάλλει πίσω απ’ τις ασημένιες πευκοβελόνες
Ένας άντρας το χαζεύει χαϊδεύοντας τα γένια του
Γαλάζιο
Πράσινο
Λευκό
Βγαίνει φως από μια μαρμάρινη ταφόπλακα.
(*Α’ Έπαινος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών στον 40ο Πανελλήνιο λογοτεχνικό διαγωνισμό)
