Αντώνης Μπαλασόπουλος
Αλτική εθνικότητα
Στον Γιάννη Αντεντονκούμπο
Δε μας ανήκε· του ανήκαμε
στον βαθμό που η αγάπη του
ήταν απ’ τη δική μας πιο σφαιρική
και πιο αδέκαστη. Η εθνικότητα
εδώ είναι ένα ζήτημα αλτικό:
ψηλότερα, ψηλότερα απ’ ό,τι
είναι εφικτό όταν βυθίζεται κάτω
απ’ τα πόδια το έδαφος, στη μέση
του αέρα να κρατηθείς νηφάλια
μπορείς; Δεν ήταν πιο εύκολο
γι’ αυτόν ανάμεσά μας, δεν είναι
πιο δύσκολο για σένα τώρα εδώ
στον τόπο που ο ξένος άφησε
φεύγοντας, τον τόπο που άλλοι,
οι πιο πολλοί, αφήνουν μένοντας:
Μπορείς, σ’ ό,τι για μια στιγμή
προσφέρεται στο αιώνιο δευτερόλεπτο
χρόνου νεκρού, ασυσσώρευτου,
από ντροπή και περηφάνια εξίσου
πιο ψηλά να σηκωθείς;
Antonis Balasopoulos
Air Nation
For Giannis Antetokounmpo
He didn’t belong to us; we belonged to him
To the degree that his love
Was rounder than ours
And more impartial. Here, nationality
Is a matter of elevation:
Higher, higher than
Possible when the ground
Sinks underneath your feet, in the middle
Of the air, soberly suspended
Can you stay? It wasn’t easier
For him in our midst, it isn’t
More difficult for you now, here
In the place the stranger left
By departing, the place that most others,
leave by staying:
Can you, in what momentarily
Is offered in the eternal second
Of a dead ball
From shame and pride equally
Rise higher?
