Τα παράθυρα θροΐζουν στον αέρα
Τα κύματα κάθε λογής
Μεταφέρουν στους θαλάμους τους
Κάθε είδους επιβάτη
Να επινοεί διαρκώς μια ιστορία
Αυτό το λέμε ηχητική και άλγος
Γιατί βεβαίως πρόκειται για ιστορίες πόνου
Έρχονται σαν λυγμοί από τα παράθυρα
Εκείνα τα κουβούκλια στεναγμών
Κοριτσίστικες κραυγές από τις τέντες
Εκείνα τα προικιά που έμειναν θαμμένα
Προειδοποιούν για τη μέλισσα
Οι ψηφίδες και τα μόρια
Τα θραύσματα
Μεταφέρουν το τέλος
Τον αέρα που θα μας τελειώσει
Τυφώνας, άνεμος, αέρας ή αεράκι
Η λάθος σκιά
Μια μεσολάβηση
δεν είναι παρά
το φως
από σκοτάδι σε νύχτα
και πάλι πίσω
όπως
τα μελανότερα χρώματα
του φάσματος
αποβάλλονται απ’ τα μάτια
στερούν τις κόρες
διασταυρώνονται με την πανσέληνο
πιο φωτεινή από σώμα
ενώ σώμα ουράνιο
πιο στρογγυλή από σφαίρα
ενώ πεδίο
συγκεντρώνονται όλα
στην επιφάνεια της ίριδας
λίγο
πριν
γίνουν
ρομάντζο
