The Garden of Earthly Delights, Hieronymus Bosch
[πρόβλημα
του κακού]
Τι
κι αν το βαφτίζεις Ριζικό
και
Μοίρα;
Μοιραία
τώρα
ρίζωσε.
Είναι
κ’ η τύχη σου που τελικά δεν έχει
την
τέλεια οδοντοστοιχία που φαντάστηκες
κι
από το μάτι του Θεού
κρέμεται
πάντα ένα δάκρυ.
Γραμμένο
ξεγραμμένο
δεν
έχει ιστορία προέλευσης
το
μαύρο που σε τρώει.
Δεν
είναι φρούτο να το κόψεις απ’ το δέντρο.
Δεν
έχει καν
όνομα.
Χρήστος
Κολτσίδας
[πρόβλημα
του κακού]
Μια
φορά ήταν το πανάγαθο, αλλά εδώ θα το
λέμε Μάκη. Ο Μάκης δεν μπορούσε με τίποτα
να πει όχι κι έτσι όταν ζήτησε το κακό
να διαβεί την πύλη, δεν υπήρχε περίπτωση
να του αρνηθεί. Το κακό μπήκε και άρχισε
τις πλεκτάνες εις βάρος πολλών, αλλά
κυρίως του Μάκη. Ο Μάκης δεν μπορούσε
ν’ αντιληφθεί την έννοια της πλεκτάνης,
αλλά και να μπορούσε δεν θα υπήρχε
περιθώριο ούτε για θυμούς ούτε για
τιμωρίες. Σταδιακά το κακό άρχισε να
αποδυναμώνει τον Μάκη που από πανάγαθο
έμεινε σκέτο αγαθό. Τώρα έχουν την ίδια
δύναμη. Ο Μάκης νιώθει πως συνυπάρχουν
αρμονικά, ενώ το κακό σχεδιάζει μυστικά
την οριστική απομάκρυνση του Μάκη αν
όχι και την εξόντωσή του.
Γιώτα
Τεμπρίδου
Τα
δύο κείμενα ‒ποίημα και μικρο-διήγημα
αντίστοιχα‒ αντλούνται από ένα υπό
διαμόρφωση βιβλίο, το οποίο δουλεύουμε
από κοινού τους τελευταίους μήνες. Εντός
του, ποίηση και μικρο-διήγημα συνυπάρχουν
αντικριστά και καταπιάνονται ταυτόχρονα
κάθε φορά με μία φιλοσοφική έννοια,
μία/έναν φιλόσοφο ή ένα πρόσωπο το οποίο
παραδοσιακά συνδέθηκε, με τον δικό του
τρόπο, με τη φιλοσοφία.
