Ανακάλυψη
Οι λέξεις ήταν κρυμμένες σαν χρυσά νομίσματα σε παιδικό
παιχνίδι
Θαμμένες στην άμμο, ισοπεδωμένες απ’ τα κύματα
Για να βρεθούν μονάχα
Μετά από κοπιαστικό κυνήγι και ασκήσεις υπομονής
Και βρέθηκαν
Σαν σπάνια θαλασσινά μπισκότα* στην ακτή
Κι ως τέτοια εκτιμήθηκαν
Θαλασσινά μπισκότα – αναφέρεται στα κλυπεαστεροειδή,
είδος επίπεδου θαλάσσιου αχινού (συναντιέται και ως αμμοδολάριο)
Σελήνη
Η σελήνη πρήζεται σαν πονόδοντος
Πάλλεται
στον μεσάνυχτο ουρανό
Ωριμάζει
ολοφάνερα
Πλησιάζει
Καταπίνει
τη Γη
Εμείς
περιμένουμε
Σκεφτόμαστε
το πρόσωπο που λαχταρούμε
Μιλώντας
αφηρημένα για κάτι άλλο
Αγνοώντας
Πως
τίποτα απ’ αυτά δεν θα ‘χε νόημα
Χωρίς
τη σελήνη
Σκηνές του
καλοκαιριού
Το κύμα στην πλημμυρίδα
Πλησιάζει αργά
Σαν εραστής που δοκιμάζει
Τα όρια της ευγένειας
Αλλάζοντας τις καμπύλες της άμμου
Και διεκδικώντας τα εδάφη του
Έτσι ήταν το ταξίδι μας.
Το δειλινό πηγαίναμε για μπάνιο
Ή βουτούσαμε απ’ την προκυμαία
Την ώρα που ο ήλιος χανόταν μες στη θάλασσα
Σαν φρέσκια κοφτερή πληγή
Και τα καβούρια έψαχναν υστερικά
Για κάτι που είχαν χάσει
Αναλογίσου μόνο
Πόσο μακριά είμαστε απ’ το σπίτι
Σκέψου το σφάλμα
Αν κάτι επείγον έπρεπε να συμβεί
Και πόσος καιρός θα χρειαζόταν
Για να το ξεχάσεις.
