Δύο, εκδ. Κίχλη |
Μετά
τον αιφνίδιο
θάνατο της μητέρας της,
η Μυρτώ, η αφηγήτριά μας, διχάζεται από
τα
δίπολα
σκέψη-παρόρμηση, αναζήτηση-στατικότητα,
στοιχείο-σύμπτωση, που βρίθουν στην
πρωτοπρόσωπη ιστορία της.
Μια
ιστορία στην οποία επιτυγχάνεται η
σύγκλιση των τεχνών της γραφής, της
φωτογραφίας, της ζωγραφικής.
Πιο
συγκεκριμένα, τα σκίτσα από τις φωτογραφίες
της σπουδαίας Diane Arbus, σχεδιασμένα από
την Εύη Τσακνιά, χρησιμοποιούνται ως
παράλληλες νοητές γραμμές που περιφέρονται
γύρω από τον κεντρικό άξονα του βιβλίου.
Είναι
πολλές οι φορές στις οποίες η Μαρούτσου
καταφεύγει στα
λεγόμενα γοργίεια
σχήματα¹,
για
να προσδώσει στον πεζό της λόγο την πνοή
της ποίησης ––αξίζει
να σημειώσουμε ότι στο βιβλίο της Οι
χυδαίες ορχιδέες (Κίχλη,
2015) συνομιλεί μεταξύ άλλων με τους
Έντγκαρ Άλαν Πόε, Σαίξπηρ, Καβάφη– ενώ
η λογική
του διπόλου, που αναφέραμε πιο
πριν, βρίσκει εφαρμογή και στους
χαρακτήρες της.
Η αγαπημένη
μου συνήθεια είναι να πηγαίνω εκεί που
έχω δεν έχω πάει.
Diane
Arbus
Καθώς
συνεχίζουμε την ανάγνωση, η Μυρτώ
καταφεύγει στη Σέριφο και στα παλιά
ορυχεία της, σε
μια προσπάθεια να ανακαλύψει
την αλήθεια πίσω από την οικογένειά
της. Η
πλειοψηφία των ανθρώπων, σαν τη Μυρτώ,
έχει χαλιναγωγημένη γνώση για το τι
εστι ακριβώς η ψυχολογική, συναισθηματική
και διανοητική φύση ενός ανθρώπου. Έτσι,
η ηρωίδα μας, επιζητά μια αμφίροπη αγάπη
που να χτυπάει
επίμονα την κλειδωμένη πόρτα,
χωρίς ωστόσο εκείνη να συνειδητοποιεί
ότι η αγάπη που λαμβάνει προέρχεται από
την αγάπη που τρέφει η ίδια για τον εαυτό
της. Και το κλειδί
για αυτήν την πόρτα
είναι να πάρει τα πράγματα από την αρχή,
να εντοπίσει τα σωματικά και ψυχικά της
προβλήματα, να μάθει εν τέλει για ποιο
λόγο είναι όλα αυτά που είναι,
και να απελευθερωθεί από τα δεσμά που
την κρατούν πίσω.
Στην
αλήθεια των κειμένωνπου
απαρτίζουν το Δύο,η αφηγήτρια πλάθει, πλάθεταικαι
λαμβάνοντας υπόψητη
δεύτερη φώνη, αυτή της Ούρσουλας Φωσκόλου,
επέρχεται ένας επιτυχής συγγραφικός
και αναγνωστικός συγκερασμός.Ακόμα και η δουλειάτου πατέρα της με
τους κήπους μας
υπενθυμίζει ότι υπάρχει ένα κομμάτι
κήπου μέσα σε κάθε άνθρωπο².
Γεράσιμος Γκόφας
Υποσημειώσεις:
1
Τερέζα Πεντζοπούλου – Βαλαλά,
Γοργίας
(Ελληνικά
Γράμματα, Ζήτρος, 2006)
2
http://www.greek-language.gr/certification/dbs/teachers/show.html?id=567