Οι τελείες
Η σιωπή μου βολεύτηκε
ήρεμα κάτω από τα βράχια
Οι τελείες των προτάσεων
που δεν μπόρεσα να σου πω,
Καρφώθηκαν σαν προσευχές
στον ουρανό
Τώρα από τις χαραμάδες
δραπετεύει πότε-πότε λίγο φως
Και ένα χαμόγελο με
κόπο σχηματίζεται στο λυπημένο μου
πρόσωπο
Δεν με ξέρετε,
Στ’αλήθεια δεν θα με
μάθετε ποτέ
Ο ψεύτικος εχθρός
Είσαι εχθρός ψεύτικος,
Έχεις σκουριασμένη
πανοπλία,
Οι μέρες μετρούν
αντίστροφα στο ημερολόγιό σου,
Ποιος νοιάζεται αν
έχεις χρυσή καρδιά;
Το σώμα σου όμως παραμένει
καθαρό
Και τα χέρια σου κρύα,
-Με αγκαλιάζουν σπάνια
πια-
Τι κρίμα να σε περιμένω
σε όλες τις πλατείες του κόσμου
