ΜΟΝΟΛΟΓΟΣ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΟΥΙΝΤΕΣ

Απέραντη η
μοναξιά του ανθρώπου.

Αλλά αφήστε
με να ονειρευθώ σώμα για όνειρα που κονιορτοποίησε η ύλη.

Η ύλη! Ω Θεέ
μου η ύλη! Πόλεμος τυφλών σωματιδίων μέχρις εσχάτων.

Κοιτάξτε τα
λαμπυρίσματα που εξάπτει η φαντασία.

Δεν μοιάζουν με  αστρικές εκρήξεις σε φλογισμένο από καύλα
δωμάτιο φθηνού ξ

ενοδοχείου;

Τα πάντα
ομονόησαν για να διχάσω το Εγώ μου με το σπέρμα των Λόγων μου.

Οιμέ! Η
παρουσία μου είναι το διχαστικό κενό της απουσίας μου στον προθάλαμο της
απουλοποίησής μου.

Κι αυτή η
κίτρινη υγρασία στους τοίχους! Φανατικά ανίερη απέναντι στης Πούλιας 

τον ψυχρό
βορινό ασπασμό!

Η ενέδρα που
μου στήσανε οι ιππόκαμποι! Υφαρπαγή φύλου από γενετική 

απόδραση!

Σιγά σιγά
σιγά σιγά αποχωρώ από το καβούκι μου! Εκδιωγμένος, σα να λέμε 

χαρτογραφημένος
στην ενδοχώρα της άρνησης!

Ναι, ναι,
συνέβη! Αλλά μην το πείτε πουθενά! Μου δώσανε τα παπούτσια στο χέρι!  

Και μιλάμε για κάτι χοντροπάπουτσα, μα κάτι
χοντροπάπουτσα!

Ουάου!
Ουάου! Πάντα προφύλαγα τον εαυτό μου από τις εκμυστηρεύσεις των 

άλλων! Αλλά και
πάντα οι άλλοι με παραφύλαγαν για να μου εκμαιεύσουν 

εκμυστηρεύσεις!

Δεν θα σας
εκμυστηρευθώ τίποτα. Το ορκίζομαι. Σήμερα δεν θα σας εκμυστηρευθώ 

τίποτα. Δεν
θα λυθεί η γλώσσα μου ούτε κι αν μου βάλουν το μαχαίρι στο λαιμό. 

Νιώθω σα να
θέλουν να ληστέψουν τις αμαρτίες μου για να εξαγοράσουν τη δική 

τους λύτρωση.

Ω θεέ μου!
Πάντα το ίδιο κόσκινο στο μυαλό μου! Αν ξημερώσει θα παλέψω με τον 

ηλιακό
κυκλώνα, αν βραδιάσει θα παλέψω με τον σεληνιακό τυφώνα!

Μα δεν είναι
άδικο να μου χρεώνονται της φύσης όλοι οι ορυμαγδοί; Δεν είναι άδικο να μου
αναθέτουν μόνο κραυγαλέους θρήνους να συνθέτω;

Από μικρό
παιδί υποκρινόμουνα τον αίλουρο της φιλαρέσκειας! ΄Ημουνα συνάμα 

΄Αλμα και
Μορφή, Γκάζι και Προωθητήρας, Πύραυλος και Αστραπή!

Έντυσα όλους
τους τοίχους του θαλάμου μου με χρυσόχαρτο! 
Ντύθηκα με 

χρυσόχαρτο και ο ίδιος! Βαφτίσθηκα ο Χρυσόχαρτος Πολιορκητής!

Το ψέμα δεν
με νίκησε ποτέ. Όχι! Τα ψέμα δεν με νίκησε ποτέ. Κι όποιος σας είπε το 

αντίθετο
είναι ψέμα. Ακούτε; Είναι ψέμα!

Κουράστηκα.
Ας αρχίσω από την αρχή!

Είναι ψέμα,
ακούτε; Είναι ψέμα!

Μα είναι
αλήθεια, θεέ μου, είναι αλήθεια πως δεν με ακούτε;

Μα είναι
αλήθεια πως δεν μ΄ακούσατε και πως δεν θα μ΄ακούσετε ποτέ;

Ποτέ! Ποτέ!
Ποτέ!