Ιωάννα-Μαρία Νικολακάκη, ΑΦΗ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

Γαβριηλίδης 2013

 

 *

Οι τέσσερις εποχές

ρίξαν τα ζάρια

κι έτυχε του καλοκαιριού ο κλήρος

να βγει στο μπαλκόνι του κόσμου

ντυμένο “αλληλούια”.

*

Πού γυρίζατε πάλι,

καΐκια του γιαλού με τ’ ασχημάτιστο πηγούνι,

και ποδήλατα της εξατμισμένης περιέργειας;

Μα πού πηγαίνατε,

μακό της μαραμένης καραμέλας

και καπέλα γαριασμένα στον ύπνο του πεντακάθαρου

     κεχριμπαριού;

Πού τρέχατε έτσι ξαναμμένα λοιπόν,

πάνω κάτω

μες στο φλογισμένο μεσημέρι με τις κληματσίδες;

*

Κάθε αυγουστιάτικη βραδιά,

απ’ την ώρα που σημαίνει ξημερώματα ο κούκος του

     ρολογιού,

η ζωή σκορπίζεται

                        ολόφωτη

                                σε δέκα κεφαλάκια κοριτσιών.

Άραγε

οι δέκα ηλιαχτίδες

τι θερινό ελιξίριο κοινωνούν

κι ανοίγουν των τζιτζίκων τις φωνητικές θυρίδες τόσο

     συγχρονισμένα;

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ