ΑΝΟΙΞΗ, ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ, ΑΝΟΙΞΗ
Όσο τα πέταλα σιωπούν, προστίθεται ο χρόνος
ΠΟΛΥΓΩΝΟ ΠΡΕΣΠΑ
Η βάρκα βγαίνει στ’ ανοιχτά
σκίζει το νερό στα τρία
Κοίτα γυάκινα πουλιά
βαλσαμωμένα κάστρα
Στον ήχο της μηχανής οχυρώνονται
ανοίκεια πταίσματα μεγαλόσωμα
μαγαλόστομα
Διάλεξε μια σταγόνα να κρατηθείς
εδώ που τώρα σκληραίνει το δέρμα·
στα πέλματα φυτρώνει το δικό σου νησί
