8:03΄
μ.μ.

Η απλωμένη κουρελού υγρού καλοκαιριού στην
Ούμπρια.

Εάν υπάρχει μετά θάνατο ζωή, είναι αυτή.

Κι είναι γυμνή πίσω μου στο κρεβάτι.

Τα χελιδόνια πουβουτάνε και ανυψώνονται
ξανά μετά,

αρνούμενα ν’ αφήσουνε τον ήλιο από μόνο του
να δύσει.

Ακόμη και το σκούξιμο και σούρσιμο των
μοτοσικλετών.

Ακόμη και αυτή η κούραση η περίεργη.

Δεν ξέρεις άραγε πού είσαι;

Η πάστα βράζει στον παράδεισο.

Ομόνος χωματόδρομος

βγάζει παντού όπου χρειάζεται να πάω.

Μια γυμνή γυναίκα σηκώνεται απ’ το κρεβάτι

και ρωτά, “Πότε θα ήθελες να φας το
βραδινό σου;”

Σε κάθε ερώτημα μες στον παράδεισο η μόνη απάντηση
είναι

τώρα.

Μετάφραση:
Σοφία Γιοβάνογλου

Επίμετρο

Τζιμ Μουρ (Jim Moore):Αμερικανός ποιητής, γεννημένος στο Ιλλινόις στις 22 Ιουνίου του 1943. Πρωτοδίδαξε
σε κολέγιο του Μολίν στο Ιλλινόις, θέση από την οποία παραιτήθηκε το 1970, όταν
οι μαθητές του άρχισαν να στρατολογούνται στον πόλεμο του Βιετνάμ. Ο ίδιος επέστρεψε
την κάρτα στρατολόγησής του και φυλακίστηκε 10 μήνες γι’ αυτό. Στη φυλακή
παρέδιδε μαθήματα Ποίησης στους συγκρατούμενούς του. Ένα ακόμη τραγικό γεγονός,
που προκάλεσε τον θάνατο 12 ανθρώπων, επέδρασε καταλυτικά στη ζωή του, η έκρηξη
της βόμβας στο αεροδρόμιο  LaGuardia της
Νέας Υόρκης το 1975, ενώ βρισκόταν κι αυτός εκεί.Είναι πολυ-βραβευμένος. Το πιο
πάνω μεταφρασμένο ποίημα ανήκει στην ποιητική του συλλογή “Lightning at Dinner”
του 2005.

Πηγές:

http://www.poets.org/poetsorg/poet/jim-moore

http://www.pirenesfountain.com/archives/issue_08/folios/moore.html