Το Ανθρωπάριο
Όταν αγαπάς τους ανθρώπους , το πλοίο και η ζωή μέσα σε αυτό
προσφέρονται για να τους μελετήσεις και όταν μπορείς να τους νουθετήσεις
να καυτηριάσεις την μόλυνση την γάγγραινα που τους αφαιρεί την ανθρωπιά
και τους καταντά , φθηνά ανθρωπάρια . Κάποτε λοιπόν σε ένα από τα πολλά
μπάρκα μου και κάποια δεδομένη στιγμή μιάς συζήτησης είπα πως την
μητέρα μου την έλεγαν Θεοκτίστη . Όνομα το οποίο πιστεύω , πως είναι ζήτημα
να γνωρίζουν , τόσοι που να μετρώνται στο ένα χέρι , από όλους εκείνους τους
αναγνώστες ενός τόμου .
Προς μεγάλη μου έκπληξη , άκουσα κάποιο μηχανικό Γ΄ τάξεως , που είχε
μετατρέψει την καμπίνα του , σε ένα μικρό παρεκκλήσι , να μου λέει
“ωραίο όνομα . Γιορτάζει την επόμενη μέρα των ταξιαρχών”.
Μόλις πέρασε η πρώτη εντύπωση , η ομήγυρης , θέλοντας από την μία να
τον καταξιώσει , από την άλλη να ξεδιψάσει την περιέργεια της , άρχισε να
τον ρωτά πότε εορτάζει ο τάδε και πότε ο δείνα άγιος . Κάποτε ήλθε και
η δική μου σειρά . Και προς μεγάλη κατάπληξη της παρέας , τον ρώτησα
πότε γιορτάζει ο άγιος Φλέμινγκ . Να βλέπατε το πρόσωπό του !!! . Μετά
από δισταγμό κάποιων δευτερολέπτων , μου απάντησε με στόμφο πατριάρχη !!!
πως δεν υπάρχει τέτοιος άγιος . Εδώ πρέπει να σας πω και να υποκλιθείτε
το ανθρωπάριο γνώριζε και όλο το καθολικό εορτολόγιο .
Ποτέ και για τίποτα δεν καυχώμαι . Όμως θα σας εξομολογηθώ πως
αμάρτησα , όταν γεμάτος έπαρση εξηγούσα στο ανθρωπάριο , πως άγιος
Φλέμινγκ υπάρχει και είναι αυτός που ανακάλυψε την πενικιλίνη .
Αυτή την πενικιλίνη που του κάρφωνα κάθε τέσσερεις ώρες στο άνω δεξί
τεταρτημόριο του μηρού του , για να καταπολεμήσω μια ακατάσχετη
βλεννόρροια , που είχε αρπάξει από κάποια κακομοίρα ιερόδουλη του
τελευταίου πόρτο .
Βλέπετε καλή η προσπάθεια να σώσουμε την ψυχή , μα εκείνη
η αναθεματισμένη λίμπιντο , κάποτε είναι πιο ισχυρή ( βλέπε άγιο Πρεβέζης ) .
