Σκοτάδι. . .
το φανάρι κάπου στο διάολο πήγε!
Το κρασί
κουνάει τη
χοντρή μου φρεγάδα, σαν καταιγίδα . . .
Στα σκοτεινά
Πίσω από τον
τηλεγραφικό στύλο κρατιέμαι με ένα χέρι.
Μα,αχ!
Γύρω μου
χορεύει – να, να . . .
ο τοίχος
όλη την ώρα
ορμάει καταπάνω στο στομάχι μου.
Γουρούνι! !
Εμέναλεςγουρούνι;Αχ,κάθαρμα!
Εμένα,
τον ευγενέστερο
των ανθρώπων;!
Θα σε σκοτώσω!
Μα δεν ήταν αυτός ο προορισμός της μοίρας.
Αδύναμος είμαι
πια . . .
τρέμουν τα γόνατα μου – δεν μπορώ!
Σα σκλάβος,
στο δρόμο ξαπλώνω και ωχ ωχ
εμετό κάνω
είμαι σαράντα χρονών, φτωχός κι ανόητος.
Στο χορτάρι
παραχώστε το μεθυσμένο μου πτώμα.
Πάνω στη
βάρκα
ο Χάροντας μ’ έφερε στους
διαβόλους . . .
Adieu
Κοιμάμαι, κοιμάμαι, κοιμάμαι απ’ όλες τις πλευρές.
1909
Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
©
Ночная песня пьяницы
Темно…
Фонарь куда-то
к черту убежал!
Вино
Качает толстый мой фрегат, как в шквал…
Впотьмах
За телеграфный столб держусь рукой.
Но,
ах!
Нет вовсе сладу с правою ногой:
Она
Вокруг меня танцует — вот и вот…
Стена
Всё время лезет прямо на живот.
Свинья!!
Меня назвать свиньею? Ах, злодей!
Меня,
Который благородней всех людей?!
Убью!
А, впрочем, милый малый, бог с тобой —
Я
пью,
Но так уж предназначено судьбой.
Ослаб…
Дрожат мои колени — не могу!
Как
раб,
Лежу на мостовой и ни гу-гу…
Реву…
Мне нынче сорок лет — я нищ и глуп.
В
траву
Заройте наспиртованный мой труп.
В
ладье
Уже к чертям повез меня Харон…
Adieu1!
Я сплю, я сплю, я сплю со всех сторон.
1909