Σκοτάδι. . .

το φανάρι κάπου στο διάολο πήγε!

           Το κρασί

κουνάει τη
χοντρή μου φρεγάδα, σαν καταιγίδα . . .

           Στα σκοτεινά

Πίσω από τον
τηλεγραφικό στύλο κρατιέμαι με ένα χέρι.

           Μα,αχ!

Γύρω μου
χορεύει – να, να . . .

           ο τοίχος

όλη την ώρα
ορμάει καταπάνω στο στομάχι μου.

           Γουρούνι! !

Εμέναλεςγουρούνι;Αχ,κάθαρμα!

           Εμένα,

τον ευγενέστερο
των ανθρώπων;!

Θα σε σκοτώσω!

Μα δεν ήταν αυτός ο προορισμός της μοίρας.

           Αδύναμος είμαι
πια . . .

τρέμουν τα γόνατα μου – δεν μπορώ!

Σα σκλάβος,

στο δρόμο ξαπλώνω και ωχ ωχ

εμετό κάνω

είμαι σαράντα χρονών, φτωχός κι ανόητος.

           Στο χορτάρι

παραχώστε το μεθυσμένο μου πτώμα.

           Πάνω στη
βάρκα

ο  Χάροντας μ’ έφερε στους
διαβόλους . . .

           Adieu

Κοιμάμαι, κοιμάμαι, κοιμάμαι απ’ όλες τις πλευρές.

 

 

 

1909

Μετάφραση από τα ρωσικά Δημήτρης Β. Τριανταφυλλίδης
©

Ночная песня пьяницы

           

               Темно…

Фонарь куда-то
к черту убежал!

               Вино

Качает толстый мой фрегат, как в шквал…

               Впотьмах

За телеграфный столб держусь рукой.

               Но,
ах!

Нет вовсе сладу с правою ногой:

               Она

Вокруг меня танцует — вот и вот…

               Стена

Всё время лезет прямо на живот.

               Свинья!!

Меня назвать свиньею? Ах, злодей!

               Меня,

Который благородней всех людей?!

               Убью!

А, впрочем, милый малый, бог с тобой —

               Я
пью,

Но так уж предназначено судьбой.

               Ослаб…

Дрожат мои колени — не могу!

               Как
раб,

Лежу на мостовой и ни гу-гу…

               Реву…

Мне нынче сорок лет — я нищ и глуп.

               В
траву

Заройте наспиртованный мой труп.

               В
ладье

Уже к чертям повез меня Харон…

               Adieu1!

Я сплю, я сплю, я сплю со всех сторон.

1909