Μην γράφετε γιατί θα πεθάνετε…

Από τη στιγμή που κάποιος διαβάζει το ποίημα, ο ποιητής
πέθανε.

Ο αναγνώστης γίνεται με τη σειρά του συγγραφέας άρα
κινδυνεύει το ίδιο

Το διάβασμα είναι μια νεκροφιλική πράξη …

Είναι επίσης υφαρπαγή προσωπικών δεδομένων.

Από την μια ο εν ζωή συγγραφέας νιώθει ξεκομμένος από το
δημιούργημα του- ορισμός αλλοτρίωσης. Δεν μπορεί να κάνει τίποτα για να
προστατεύσει το παιδί του- αρχαία τραγωδία.

Από την άλλη οι λέξεις, πουτάνες, έχουν τόσους νταβατζήδες
που ο τελευταίος που μπορεί να τις ορίσει είναι ο συγγραφέας.

Σε μια εποχή που η πιο σέξι επιστήμη είναι η στατιστική,
κινδυνεύεις να σε βάλουν σε ένα κουτάκι που δεν θα ήθελες ποτέ να μπεις. Σε
αυτό το σημείο, οι ψυχαναλυτές κάνουν ότι μπορούν…

Ποια είναι η λύση;

Το να επικοινωνούν οι άνθρωποι άμεσα, με τηλεδιάσκεψη,
σκαιπ, προγράμματα-πράκτορες που τους έχουμε τροφοδοτήσει με όλες τις πιθανές
αντιδράσεις μας;

Υπάρχει και η τεχνητή νοημοσύνη που μάλιστα μαθαίνει,
ανατριχίλα…

Επικοινωνία, πομπός, μήνυμα, μέσο, δέκτης, αποτέλεσμα;

Μιλώ στο γάτο, μου απαντά, με κοιτά με ζεστά μάτια και
ταυτόχρονα με γρατζουνά, γιατί αυτό σημαίνει αγάπη στις γάτες.

Όλα τα παραπάνω έχουν σχέση με το προϊόν του γραψίματος, τι
είναι όμως αυτό που κάνει κάποιον να ΓΡΑΨΕΙ;

Στα εγχειρίδια συγγραφής επιστημονικής εργασίας γράφουν, ότι
αυτή πρέπει να είναι πρωτότυπη, ο συγγραφέας να έχει ερευνήσει τη βιβλιογραφία.
Πολύ διάβασμα δηλαδή..

Άλλος λόγος είναι η ανάγκη του απελπισμένου από τη
καθημερινή χυδαιότητα, το σωσίβιο για να μη πηδήξει η αφού πηδήξει…

Είναι η δημιουργική σπίθα, κρύσταλλο, που ανάβει μέσα στη
πρωτογενή πυρκαγιά, πολτό, τόσων νευρώνων, πάλι στατιστική και δω.

Μπορεί να είναι βέβαια και η αναζήτηση της υστεροφημίας,
τόσο ευάλωτης στους ηθικολόγους, το εισαγωγικό σημείωμα του μεταφραστή, του
έκδοτη…

ΠΑΡΟΛΑ ΑΥΤΑ,trotzdem ,όπως είπε και η Ρόζα μπροστά στο απόσπασμα,

γράφω και μάλιστα με αγωνία μη ξεχάσω κάτι που μου ήρθε
μεταξύ ύπνου και ξύπνου. Με μάτια θολά κρατώ σημειώσεις, βάζω τελευταία το
μαγνητόφωνο και γράφω αυτά που θέλω να πω, ίσως και αυτά που δε θέλω- σχέση
προφορικού, γραπτού λογού, κεφαλαία-μικρά-επιτύμβιες στήλες, στίξη και
ανυπαρξία της, χρωματισμός στη φωνή, θέατρο-σινεμά, πιο περιεκτικές τέχνες από
ποίηση;

Η εικόνα δεν λέει ψέματα. Ίσως γιατί τη δημιουργεί ο
εγκέφαλος, προσομοίωση, οπτικές απατές .. Η όπως λεν οι αναλυτές συστημάτων γιατί
εισάγει παραπάνω βαθμούς ελευθερίας.

Η φαντασία του αναγνώστη πόσους βαθμούς ελευθερίας εισάγει,
είναι αποδεκτοί από το δημιουργό;

Παραγωγός-καταναλωτής. Είναι η τέχνη ένα προϊόν που
πραγματοποιείται με τη πώληση; Τα λεφτά μυρίζουν πατάτα, βγαίνουν σε πατατιές;

Η γνώση είναι δύναμη αλλά πρώτα και κύρια ελευθερία.

Γνωρίζω τους φυσικούς νομούς για να τους ξεπεράσω. Αλλά η
κβαντική διεμπλοκή κάνει να καταρρέει ακόμη και η εμπειρία μας για τον χώρο …

Παρόλα αυτά η ΣΙΑ έχει ήδη παραγγείλει τον πρώτο κβαντικό υπολογιστή
για να σπάει κάθε κρυπτογράφηση. Για σου Όργουελ…

Οι φυσιοκράτες ήταν αντίθετοι στη τέχνη, επιστήμη, γιατί τις
θεωρούσαν αιτία της διαφοράς, ανισότητας και εκμετάλλευσης ανθρώπου από
άνθρωπο.

Γνώρισα τον άνθρωπο και αγάπησα τα ζώα. Βλέπετε δεν βγαίνει
άκρη.

Μη γράφετε, είναι έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Γιαννης

Βέροια